Αυτό είναι το σημείο αφετηρίας για τους περισσότερους ανθρώπους. Με πόνο συνειδητοποιείς ότι κάθε προσπάθεια να χάσεις βάρος έχει καταλήξει σε «αποτυχία». Έχεις κουραστεί να αξιολογείς κάθε σου μέρα βασιζόμενος στο αν η ζυγαριά ανέβηκε ή κατέβηκε ένα ή δύο κιλά (ή αν έκανες κάποια υπερφαγία την προηγούμενη μέρα). Σκέφτεσαι και ανησυχείς για το φαγητό διαρκώς. Χρησιμοποιείς το λεξιλόγιο της περιοριστικής διατροφής. “Αν δεν πρόσεχα το βάρος μου θα μπορούσα να το φάω αυτό” ή “έφαγα δυο μπισκότα σήμερα – τα πήγα χάλια.”
Την δεδομένη στιγμή είσαι πολύ εστιασμένος στο βάρος σου, καθώς πιθανότατα χάνεις και βάζεις βάρος με την ίδια συχνότητα και ταχύτητα που πλένεις τα ρούχα σου και αυτά να ξαναλερώνονται!
Έχεις χάσει την επαφή σου με την βιολογική σου πείνα και με τα σημάδια κορεσμού. Έχεις ξεχάσει τι πραγματικά σου αρέσει να τρως και αντί γι’ αυτό τρως αυτό που πιστεύεις ότι «θα έπρεπε» να τρως. Η σχέση σου με τη φαγητό έχει πάρει μία αρνητική χροιά. Πρακτικά τρέμεις να φας φαγητά που αγαπάς, γιατί φοβάσαι ότι θα είναι δύσκολο να σταματήσεις. Όταν υποκύπτεις στον «πειρασμό» απαγορευμένων τροφών, δεν είναι σπάνιο να κάνεις υπερφαγίες, γιατί νιώθεις ενοχές. Κι όμως ορκίζεσαι ειλικρινά ότι δεν θα τα φας ποτέ ξανά.
Συχνά τρως για να ανακουφίσεις. Για να αποσπάσεις ή ακόμα και να μουδιάσεις τον εαυτό σου από τα συναισθήματά σου, ως πρωταρχικό μηχανισμό για να ανταπεξέλθεις. Αν έτσι έχουν τα πράγματα, αντιλαμβάνεσαι ότι η ποιότητα της ζωής σου έχει επισκιαστεί από ψυχαναγκαστικές σκέψεις που αφορούν το φαγητό και την πλήρη αποσύνδεση από το σώμα σου, τους μηχανισμούς πείνας και κορεσμού. Πλήρης αποσυνδεδεμένη διατροφή.
Η αυτό-εικόνα σου, δηλαδή η εικόνα του σώματός σου είναι αρνητική. Δεν σου αρέσει το πώς φαίνεσαι και το πως νιώθεις μέσα στο σώμα σου, και ο αυτοσεβασμός σου μειώνεται διαρκώς. Έχεις μάθει από τις δικές σου εμπειρίες ότι η δίαιτα δεν λειτουργεί. Έχεις φτάσεις στο διατροφικό ναδίρ και νιώθεις εγκλωβισμένος, απογοητευμένος και αποθαρρυμένος.
Αυτό το στάδιο συνεχίζεται έως ότου αποφασίσεις ότι είσαι δυστυχισμένος τρώγοντας και ζώντας με αυτόν τον τρόπο – είσαι έτοιμος να κάνεις κάτι. Οι πρώτες σου σκέψεις μπορεί να στρέφονται στο να βρεις μία νέα δίαιτα για να λύσει το πρόβλημά σου. Αλλά σχεδόν αμέσως συνειδητοποιείς ότι απλά δεν μπορείς να κάνεις την ίδια διαδικασία ξανά. Αν αυτό είναι το σημείο στο οποίο βρίσκεσαι, τότε είσαι έτοιμος για τη διαδικασία που θα σε επαναφέρει στην διαισθητική διατροφή.