Πέντε στα πέντε, η κριτική του Κωνσταντίνου Ιωακειμίδη για το βιβλίο Tabula Rasa

1. «TABULA RASA» τι πραγματεύεται το βιβλίο;

Το βιβλίο «Tabula Rasa-Η Άγραφη Πλάκα της Ψυχής» (εκδόσεις Ιβίσκος), πραγματεύεται την εκπληκτική πορεία ενός απλού ανθρώπου προς την κάθαρση, που συνοδεύεται από αυτογνωσία, οδύνη, ερωτήματα, λύτρωση, βαθιά ανάσα και πνευματική εξέλιξη εφαρμόσιμη στην καθημερινή του ζωή. Αυτή η πορεία πραγματοποιείται σε τρία επίπεδα. Το πρώτο επίπεδο αφορά στην καθημερινότητα του ήρωα, όπου τον ακολουθούμε στην εργασία του, στο σπίτι του, στην ανάγκη του να αλλάξει τη ζωή του και τα εσωτερικά εμπόδια που έχει να υπερπηδήσει. Το δεύτερο επίπεδο αφορά στις συναντήσεις του με έναν μυστηριώδη και φωτεινό άνθρωπο, ο οποίος ζει σε μια καλύβα στο βουνό και ο ήρωας τον αποκαλεί δάσκαλο. Στην καλύβα και στην περιήγησή τους στη φύση, ο δάσκαλος αναφέρεται κάθε φορά και σε διαφορετική τριάδα ποιοτήτων, π.χ. Δράση, Τέχνη, Εμφάνιση – Action, Art, Appearance. Με απλότητα, σοφία και χιούμορ, ο δάσκαλος εμπνέει τον ήρωά μας και τον μυεί σε ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης και επαφής με τα συναισθήματα, από αυτόν που ήξερε και χρησιμοποιούσε μέχρι τώρα. Το τρίτο επίπεδο είναι ο θάλαμος της εντατικής ενός νοσοκομείου, ο οποίος, σε κάποια στιγμή, μεταμορφώνεται αναπάντεχα σε κάτι άλλο. Γιατί η μοναξιά είναι ψευδαίσθηση; Και γιατί το μέλλον περνάει μέσα από το παρελθόν; Όλα αυτά θα τα μάθουμε μέσα στις σελίδες του βιβλίου που περιέχει πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία. Στο τέλος του ταξιδιού, ο ήρωας καλείται να βάλει την προσωπική του σφραγίδα στην άγραφη πλάκα της ψυχής του.

2. Οι ψυχές βρίσκουν πάντα διέξοδο;

Να υπενθυμίσω πρώτα, ότι δεν είμαστε σώματα που έχουν ψυχή, είμαστε ψυχές που έχουν σώμα. Και ποια η διαφορά, μπορεί να ρωτήσει κάποιος. Η ειδοποιός διαφορά, είναι ότι είμαστε πνευματικές οντότητες που ενσαρκώνονται επανειλημμένα για συγκεκριμένους λόγους, και όχι γήινα πλάσματα που απλά κοιτούν και ονειρεύονται τον ουρανό και την πνευματική ζωή. Η προέλευσή μας είναι αυτή που μας καλεί και ενυπάρχει στα κύτταρά μας. Οπότε, ναι, τελικά, οι ψυχές βρίσκουν πάντα τη διέξοδο προς το φως, την πύλη προς το δρόμο της επιστροφής για την εστία, αφού πρώτα έχουν πάρει πολύτιμα μαθήματα εδώ, στον πλανήτη μας και έχουν εκπληρώσει ένα μέρος της μεγάλης τους πνευματικής πορείας. Πάντα έχουμε διαθέσιμες πηγές έμπνευσης και καθοδήγησης, αρκεί να είμαστε ανοικτοί και δεκτικοί στην υποστήριξη, στη θετικότητα, στο θαύμα, στο μεγαλείο της απλότητας.

3. Τι σε δυσκόλεψε κατά τη διάρκεια της συγγραφής;

Όταν γράφω ένα βιβλίο, μόνο βοήθεια και ροή υπάρχει. Με καθοδηγεί η έμπνευση και έχω την αίσθηση ότι το βιβλίο είναι ήδη γραμμένο στο κβαντικό πεδίο των άπειρων δυνατοτήτων, κι εγώ απλά το «κατεβάζω». Μάλιστα, όσο πλησιάζω προς το τέλος του βιβλίου, τόσο πιο γρήγορα γράφω και οι σελίδες γεμίζουν από τις εμπειρίες και το μετασχηματισμό των ηρώων. Από τη μια, νιώθω να είμαι ο συγγραφέας και να καθοδηγώ τους ήρωες, από την άλλη να είμαι ο κάθε ήρωας που ο συγγραφέας ακολουθεί τα βήματά μου, και υπάρχει και ένα τρίτο, μαγευτικό και συγκλονιστικό επίπεδο, όπου είμαι συγχρόνως ο συγγραφέας, όλοι οι ήρωες, ο αναγνώστης και ο παρατηρητής του συγγραφέα. Αυτό το επίπεδο, είναι ανείπωτο, μόνο να το βιώσει μπορεί κάποιος και όχι να το χωρέσει σε λέξεις. Η σύλληψη και η συγγραφή ενός βιβλίου, είναι για μένα πορεία αυτογνωσίας, διεύρυνσης, παιχνιδιού, χαμόγελου, έμπνευσης και θαυμάτων. Η σύνδεση με την ψυχή και τη σοφία της, είναι εκπληκτική εμπειρία, που διευκολύνει τη ζωή, ρίχνει φως στο σκοτάδι και στο μονοπάτι, και μετατρέπει τη ζωή σε πολύτιμο ταξίδι εξέλιξης, θεραπείας και αυτο-ανακάλυψης.

4. Τι μηνύματα θέλεις να περάσεις;

Τα περισσότερα μηνύματα που εμπεριέχει το «Tabula Rasa-Η Άγραφη Πλάκα της Ψυχής», τα ανακαλύπτω και τα συνειδητοποιώ κι εγώ ως αναγνώστης, μετά την ολοκλήρωση του βιβλίου. Αυτό που μου ήταν γνωστό ως επιθυμητό μήνυμα από την αρχή, γι’ αυτό και ο συγκεκριμένος τίτλος, είναι ότι δεν ερχόμαστε στη ζωή ως Tabula Rasa, δηλαδή ως άγραφες πνευματικές πλάκες, όπως πίστευαν πολλοί παλαιότερα, όπως ο φιλόσοφος John Locke, και κάποιοι το υποστηρίζουν ακόμη και σήμερα, αλλά έχουμε την ευκαιρία, σε κάποια ζωή, μετά από πολλά μαθήματα, δοκιμασίες και εξέλιξη, να αποχωρήσουμε ως Tabula Rasa, με την έννοια της κάθαρσης, της διαυγούς και συνειδητής παρουσίας, της ψυχής που δονείται στη συχνότητα του crystal quartz. Αυτό το πυρηνικό μήνυμα, συνοδεύεται και από άλλα μηνύματα, σαν κι αυτό που λέει ότι το πιο σημαντικό ρήμα στην ύπαρξη, είναι το ρήμα Είμαι, χωρίς να ακολουθείται από κάποιο επίθετο ή ουσιαστικό. Όλη η πορεία μας προς την αυτογνωσία, την αυτο-αποδοχή, τη συνειδητότητα και την ένωση με το ανώτερο πνεύμα, σχετίζεται με την εμβύθιση στην κατάσταση και τη συχνότητα τού Είμαι. Μέσα στο βιβλίο, ο αναγνώστης θα βρει περισσότερα γι’ αυτό το ουσιώδες και γενεσιουργό ρήμα.

5. Η αγάπη του κόσμου σε κάνει πιο δυνατό;

Η αγάπη του κόσμου εμπλουτίζει την αγάπη που καλλιεργείται για την ύπαρξη μας, από εμάς τους ίδιους. Αυτή είναι η ύψιστη συνύπαρξη και ο ιδανικός συγχρωτισμός δύο ποιοτήτων της αγάπης. Αν η αγάπη έρχεται μόνο από εκεί έξω, τότε η εξάρτηση βρίσκει έδαφος και θεριεύει. Αν η αγάπη έχει καλλιεργηθεί εσωτερικά, με αυτό-αποδοχή, αυτο-φροντίδα και βαθιά ανάσα αγαλλίασης και απόλαυση ζωής, τότε η εξωτερική αγάπη τονώνει και συντροφεύει το ήδη ζωντανό, γερό και καρποφόρο δέντρο της ενδότερης αγάπης. Το να αγαπάμε και να φροντίζουμε τον εαυτό μας και το σώμα μας ως ναό της ψυχής, αυτό προσελκύει και το όμοιο από το εξωτερικό περιβάλλον. Δεν πρόκειται για εγωιστική εσωτερική κίνηση, αλλά για ουσιώδη και απαραίτητη ενέργεια για στήριξη, σύνδεση με τη ζωή και τα ευχάριστα συναισθήματα και εξαγνισμό όλων των ενεργειακών κέντρων του ανθρώπου.

Πηγή: https://methismenesistories.blogspot.com/2025/02/blog-post_84.html