Φαίνεται να μοιραζόμαστε μιαν ασυνείδητη υποχρέωση να επιλύσουμε τις τραγωδίες του παρελθόντος της οικογένειάς μας. Σε μιαν ασυνείδητη απόπειρα να θεραπεύσετε την οικογενειακή οδύνη, ενδεχομένως να μοιραστείτε το ανεπίλυτο πένθος της γιαγιάς σας που περιβάλλει τον θάνατο της μητέρας της, του συζύγου της ή του παιδιού της. Το συναίσθημά της «Έχω χάσει τα πάντα» μπορεί να ζει μέσα σας ως φόβος ότι κι εσείς επίσης θα χάσετε τα πάντα. Αυτές οι προτάσεις επηρεάζουν τον τρόπο που ξέρετε τον εαυτό σας. Επηρεάζουν τις επιλογές σας. Επηρεάζουν το πώς αντιδρούν το μυαλό και το σώμα σας στον κόσμο γύρω σας. Φανταστείτε την επίδραση μιας πρότασης όπως «Θα με αφήσει» να ακούγεται στο πίσω μέρος της επίγνωσής σας όταν ο άντρας των ονείρων σας σας κάνει πρόταση γάμου. Ή αναλογιστείτε τον αντίκτυπο μιας πρότασης όπως «Θα κάνω κακό στο παιδί μου» στην περίπλοκη βιολογική και συναισθηματική κατάσταση μιας νεαρής μέλλουσας μητέρας. Αφουγκραστείτε ξανά τα λόγια της βασικής σας πρότασης. Πείτε τα δυνατά.
Είστε σίγουρος/η ότι είναι δικά σας; Ποιος/α στην οικογένειά σας μπορεί να είχε λόγο να αισθάνεται το ίδιο;
Σκεφτείτε τους γονείς και τους παππούδες σας. Μήπως βίωσαν κάποιο γεγονός τόσο οδυνηρό, ώστε να μιλούν σπανίως γι’ αυτό; Μήπως έχασαν ένα νεογέννητο μωρό ή είχαν κάποια αποβολή σε προχωρημένη εγκυμοσύνη; Μήπως τους εγκατέλειψε ένας μεγάλος έρωτας ή μήπως έχασαν έναν γονέα ή κάποιο αδέλφι όταν ήταν νέοι; Μήπως ένιωθαν ένοχοι επειδή έβλαψαν κάποιον; Μήπως κατηγορούν τους εαυτούς τους για κάτι;
Αν δεν σας έρχεται τίποτα στο μυαλό, μπορείτε να κοιτάξετε άλλη μια γενιά πίσω στους προπαππούδες σας ή σε κάποιον θείο ή θεία…
Από το βιβλίο Μην Κατηγορέις τον εαυτό σου
