• Δωρεάν μεταφορικά από 29 €

Απόψεις

Να γίνεται ένα καλό βιβλίο ταινία ή όχι; Ιδού η απορία!

Να γίνεται ένα καλό βιβλίο ταινία ή όχι; Ιδού η απορία! 1200 800 Ιβίσκος

Ξέρεις αυτήν την αίσθηση που έχεις όταν ακούς πώς ένα αγαπημένο σου βιβλίο θα γίνει ταινία/σειρά;

Εκείνη την ανυπομονησία να δεις χαρακτήρες που λάτρεψες να ζωντανεύουν στη μεγάλη οθόνη ενώ ταυτόχρονα νιώθεις το φόβο του “κι αν η ταινία καταστρέψει το βιβλίο;”

Λοιπόν, τι υπερτερεί; Να μεταφέρει κανείς ένα βιβλίο σε ταινία ή όχι;

Προσωπικά πιστεύω ότι εάν υπάρχει σεβασμός προς το original υλικό, η μεταφορά θα στεφθεί με απόλυτη επιτυχία!

👉 Σκέψου ότι οι φίλοι σου που δεν διαβάζουν, μπορούν επιτέλους να μάθουν για την ιστορία που σε μάγεψε και να κάνετε ατελείωτες συζητήσεις.

👉 Είναι η τέλεια ευκαιρία να δεις το βιβλίο με μια άλλη οπτική μέσω της ερμηνείας που έδωσε ο σκηνοθέτης στα μηνύματα του συγγραφέα.

👉 Επιτέλους θα δεις τους αγαπημένους σου χαρακτήρες να αποκτούν πνοή και θα έχεις ολοκαίνουριο υλικό που ξετυλίγεται μέσα στον κόσμο του βιβλίου που αγάπησες.

Φυσικά, δεν είναι δυνατόν να ικανοποιηθούν όλοι οι αναγνώστες, καθώς καθένας από εμάς τους βιβλιοφάγους δημιουργεί μια διαφορετική εικόνα στο μυαλό του για όλα όσα διαβάζει. Καταλαβαίνω επίσης ότι είναι πολύ πιθανόν να χρειαστεί να αφαιρεθούν πολλές σκηνές του βιβλίου για να λειτουργήσει μια ταινία.

Αυτό που παραδέχομαι ότι δεν θα καταλάβω ποτέ είναι όταν οι σεναριογράφοι προσθέτουν σημεία στην πλοκή, χαρακτήρες που δεν υπήρχαν στο βιβλίο ή αλλάζουν το τέλος. Γιατί να μπει κανείς στον κόπο να δημιουργήσει μια κινηματογραφική εκδοχή ενός βιβλίου που δεν θεωρεί αρκετά ενδιαφέρον όπως ήταν στο πρωτότυπο;

Συμπέρασμα; Προσωπικά θεωρώ ότι αν δεν γίνουν τεράστιες αλλαγές στο αρχικό υλικό των βιβλίων, η μεταφορά τους στη μεγάλη ή στην μικρή οθόνη αξίζει τον κόπο.

Στο τέλος της ημέρας, ταινίες, σειρές, βιβλία, όλα είναι μέσα ψυχαγωγίας που κάνουν τη ζωή μας πιο διασκεδαστική!

Λίνα Τσιακίρη

Τα παράδοξα των ανθρώπινων σχέσεων

Τα παράδοξα των ανθρώπινων σχέσεων 1500 1000 Ιβίσκος

Οι περισσότεροι από εμάς, νιώθουμε την ανάγκη να έχουμε μια σταθερή σχέση, να μοιραζόμαστε αναμνήσεις, χρόνο και στιγμές. Επενδύουμε, δίνουμε κομμάτι της ψυχής μας, προσφέρουμε αμέριστα και ευελπιστούμε να βρούμε ανταπόκριση και πρόσφορο έδαφος για την αγάπη που μεταξύ μας γεννιέται.

Τι γίνεται όμως αν δεν είναι αμοιβαία τα αισθήματα; Αν εμείς δίνουμε και δεν λαμβάνουμε; Πόσο μπορεί να τροφοδοτηθεί μια σχέση μονομερώς; Πόσες αντοχές έχουμε για να ανταπεξέλθουμε στις άνισες αυτές συνθήκες;

Δεν είναι λίγες οι φορές που εθελοτυφλούμε, που δίνουμε προτεραιότητα στους άλλους και αφήνουμε τον εαυτό μας και τις ανάγκες του να έπονται. Δίνουμε όλα μας τα ψυχικά αποθέματα, στραγγίζουμε ψυχικά, δίνουμε όλα τα καλά στοιχεία του χαρακτήρα μας και ως αντάλλαγμα παίρνουμε ψίχουλα ή ακόμη και τίποτα.

Θα μου πείτε, δίνουμε για να λάβουμε; Όχι, σε καμία περίπτωση. Όμως δεν μπορεί μια σχέση να χαρακτηριστεί μακροχρόνια και να ευημερεί όταν δεν την ενισχύουν και οι δύο.

Κάποια στιγμή η μονόπλευρη προσέγγιση κουράζει και σε αφήνει μετέωρο, θλιμμένο και απογοητευμένο, βορά σε αναπάντητα γιατί που συνεχώς πληθαίνουν. Ρίχνουμε το φταίξιμο στον εαυτό μας, θεωρώντας ότι κάτι δεν κάναμε σωστά και απομακρυνθήκαμε ή ακόμα ότι θα έπρεπε να δώσουμε περισσότερα και δεν το πράξαμε.

Πάντα πρώτα κατηγορούμε τον εαυτό μας, τις πράξεις μας και σηκώνουμε στις πλάτες μας έναν ασήκωτο σταυρό.  Δεν είναι έτσι. Σε μια σχέση μερίδιο ευθυνών έχουν και οι δύο. Ποτέ το λάθος δε βαραίνει μόνο τον έναν και ποτέ δε θα έπρεπε να κατηγορείται μονάχα ένας.

Αν μια σχέση αξίζει, παρά τις φουρτούνες, μπορεί να ταξιδέψει μακριά, σε απάνεμα λιμάνια με ούριο άνεμο. Θα περάσει τρικυμίες και μπόρες, αλλά η θέληση, η επιμονή και η υπομονή θα καταφέρει να αλλάξει ρότα στο καράβι μας. Αν πάλι η κατάσταση συνεχώς χωλαίνει, κοινή συναίνεση και χωρίς εντάσεις και φωνές μπορεί ο καθένας να τραβήξει το δρόμο του, αφού αναλάβει το μερίδιο ευθυνών που του αναλογεί.

Δεν είμαστε δουλικοί στις σχέσεις, δεν φυτοζωούμε, δεν μένουμε όταν δεν περνάμε καλά ή νιώθουμε να χάνουμε κομμάτια του χαρακτήρα μας. Αναζητούμε ανθρώπους να μας αγαπούν, να μας νοιάζονται, να μας θαυμάζουν και να μας δίνουν όπως ανάλογα πράττουμε και εμείς.

Συμπέρασμα;

Μην επωμιζόσαστε ένα δυσανάλογο βάρος ευθυνών που δε σας ανήκει.

Θέστε όρια πρώτα από όλα στον εαυτό σας και μετά στους άλλους.

Αγαπήστε το εγώ σας, φροντίστε το και προστατέψτε το από τις κακοτοπιές.

Δεν μας αγαπάει κανείς περισσότερο από ότι εμείς και θυμηθείτε, αν δεν μας αγαπάμε εμείς πρώτα, δεν μπορεί να μας αγαπήσει κανένας άλλος.

Κάντε ένα αποφασιστικό βήμα και προχωρήστε μπροστά, αφήνοντας κατά μέρους μια σχέση που δε σας ταιριάζει!

Μην απελπίζεστε, κάπου εκεί έξω ένας άνθρωπος, ο δικός μας άνθρωπος υπάρχει. Είναι στο χέρι μας να θέλουμε και να πασχίζουμε για να τον βρούμε!

 

Κατερίνα Σιδέρη

 

Τι σου προσφέρει τελικά ένα βιβλίο;

Τι σου προσφέρει τελικά ένα βιβλίο; 1200 800 Ιβίσκος

Η μυρωδιά του έντυπου βιβλίου για πολλούς δεν συγκρίνεται με τίποτα. Για πολλούς ακόμα και ο ήχος όταν γυρνούν σελίδα είναι ανεκτίμητος. Αλλά ένα έντυπο βιβλίο σίγουρα, δεν έχει μόνο αυτά τα όμορφα χαρακτηριστικά. 

Μιλάμε για ένα «αντικείμενο» που τις περισσότερες φορές αν και τόσο μικρό κρύβει μέσα του έναν πολύ μεγάλο πλούτο. Θα μπορούσε κάποιος να το παρομοιάσει με ένα μωρό. Τόσο μικρό, μα με τόσο μεγάλη ενέργεια, τόση χαρά, τόση όρεξη να ανακαλύψει τον κόσμο! Και παρόλο που μπορεί να έχεις διαβάσει τον τίτλο, να έχεις δει τα περιεχόμενα, να σου έχουν μιλήσει για ένα βιβλίο, πάντα όταν το διαβάζεις σε περιμένουν αναπάντεχες εκπλήξεις. 

Για πολλούς θεωρείται και ένα από τα καλύτερα δώρα που μπορούν να τους κάνουν. Δεν έχει να κάνει με το πόσο κόστισε το δώρο και συνάμα δεν είναι κάτι συμβολικό. Το βιβλίο έχει πολλά παραπάνω να σου διδάξει από μια καφετιέρα ή μια τηλεόραση.  

Βλέπεις μέσα από τα μάτια κάποιου άλλου ανθρώπου. Γνωρίζεις πραγματικά τον συγγραφέα μέσα από τα λόγια του. Είτε πρόκειται για βιβλίο λογοτεχνίας, είτε αυτοβελτίωσης, είτε πνευματικής αναζήτησης, έχεις μάθει έναν καινούργιο άνθρωπο. Έχεις γνωρίσει τον τρόπο σκέψης του και τον τρόπο που αντιμετωπίζει τον κόσμο και μαζί αλλάζεις κι εσύ. Γνωρίζεις και άλλες πτυχές του  εαυτού σου. 

Ο πλούτος που προσφέρει ένα πραγματικά καλό βιβλίο στην ψυχή δεν νομίζω ότι συγκρίνεται με όσα λεφτά, όσα αυτοκίνητα και όσο χρυσό έχεις στην κατοχή σου. Η κλασική και χιλιοειπωμένη φράση «Τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία» μας βρίσκει κάτι παραπάνω από σύμφωνους.  

Δεν είναι τυχαίο που όλοι οι ευτυχισμένοι αλλά και επιτυχημένοι άνθρωποι διαβάζουν καθημερινά. Αλλά μην παρεξηγηθώ, δεν φτάνει μόνο να διαβάσεις ένα βιβλίο για να συμβούν τα παραπάνω. Πρέπει πραγματικά την ώρα που διαβάζεις να ταξιδεύεις παράλληλα, να εμβαθύνεις, να βλέπεις τον εαυτό σου μέσα σε ότι διαβάζεις, να σκέφτεσαι τις δικές σου αντιδράσεις πάνω στα θέματα που αναλύονται στις σελίδες του. Χρειάζεται να κάνεις πάντα και μια εσωτερική αναζήτηση, να ψάχνεις εσύ πώς θες να στέκεσαι μπροστά σε ό,τι έχεις να αντιμετωπίσεις κάθε φορά. 

Το να διαβάζεις λοιπόν δεν είναι ένα χόμπι. Είναι τρόπος ζωής. Και είναι ένας τρόπος ζωής που σε κάνει νοητικά υγιή, σε γαληνεύει, σε χαλαρώνει, σε μαθαίνει, σε φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στην ευτυχία. 

Για εμάς αυτό πρεσβεύει ένα βιβλίο. 

Η ομάδα των εκδόσεων Ιβίσκος

Υπάρχουν τελικά must-read βιβλία;

Υπάρχουν τελικά must-read βιβλία; 900 600 Ιβίσκος

Τι είναι αυτό που προσδιορίζει ένα βιβλίο ως «must read»;
Γιατί πρέπει καν να υπάρχει αυτή η κατηγορία;
Και ποια είναι τα «must read» βιβλία, τελικά;
Αφορά μόνο στα βιβλία ή μήπως αφορά και στους συγγραφείς;

Όλοι λίγο πολύ, είτε διαβάζουμε βιβλία με ταχύτητα φωτός, είτε το κάνουμε αυτό σε συγκεκριμένες περιόδους, όπως πχ. το καλοκαίρι, όσο κρατάει ένας Αύγουστος, έχουμε ακούσει κάποιους τίτλους βιβλίων που κάποιος πρέπει να έχει διαβάσει οπωσδήποτε. «Έγκλημα και τιμωρία», «Άννα Καρένινα», «Λολίτα», «1984», «Δον Κιχώτης», «Εκατό χρόνια μοναξιά», «Μόμπι Ντικ», «Περηφάνια και προκατάληψη» και… η λίστα συνεχίζεται.

Προσπερνώντας την λέξη «οπωσδήποτε» ή «must», θα σταθώ κυρίως στο «read», στο να διαβάζουμε.

Αρκετά παραδείγματα συγκλίνουν στη σκέψη πως είναι πολύ καλή επιλογή να διαβαστούν κάποια γνωστά έργα, που έχουν χαραχθεί ανεξίτηλα στην ιστορία της λογοτεχνίας.

Θα μπορούσε να παρομοιαστεί πχ. με την ιστορία μιας χώρας, στο πλαίσιο τουρισμού. Πάντα θέλεις να μάθεις λίγα πράγματα για την ιστορία της, τον πολιτισμό της. Είναι ένας τρόπος να νιώσεις οικεία και να προετοιμαστείς για αυτό που θα συναντήσεις.

Η ιστορία κάθε χώρας είναι ο πυλώνας της. Κατά παρόμοιο τρόπο, θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε τα «must read» βιβλία, για την ιστορία της λογοτεχνίας.

Καφκική γραφή και υπαρξιστική λογοτεχνία, για να αναφέρουμε μόνο δύο κατηγορίες. Για να καταλάβουμε σε ποια κατηγορία ανήκει το βιβλίο, πρέπει να πάμε στον πυλώνα, στην απαρχή του είδους…

Διαβάζεις Κάφκα, τον Πύργο και ήδη έχεις καταλάβει την καφκική γραφή, μη σου πω και την καφκικη γραφειοκρατία.

Διαβάζεις Ντοστογιέφσκι και μαγεύεσαι από τον τρόπο που η πολυπλοκότητα ενός ψυχισμού μπορεί να αποτυπωθεί σε λέξεις και υπαρξιακά ζητήματα ξεδιπλώνονται μπροστά σου, στις σελίδες ενός και μόνο βιβλίου του.

Αλλά αυτό αφορά σε όσους θέλουν να εμβαθύνουν -σαν να λέμε σε μια παραπάνω έρευνα- καλύπτοντας τη δίψα τους για γνώση.

Μήπως αυτό σημαίνει πως όσοι δεν έχουν διαβάσει ποτέ βιβλία κατηγορίας «must read» ή και αν το έκαναν δεν τα αγάπησαν όσο οι υπόλοιποι που ορκίζονται στο όνομα τους, είναι λιγότερο… ποιοτικοί; Έχουν χαμηλότερο επίπεδο λογοτεχνικής αισθητικής;

Αν από την πληροφορία αυτή η απάντηση είναι «ναι», ίσως θα μπορούσαμε να σκεφτούμε προσωπικότητες που αγάπησαν την «ποιοτική τέχνη», αλλά αντιμετώπισαν τον άνθρωπο ως κατώτερο ον.

Αν από την πληροφορία αυτή εκδηλώνεται επικριτική διάθεση προς τα άτομα αυτά, τότε δυστυχώς τα «must read» βιβλία δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους, στην περίπτωση μας.

Δεν διαβάσαμε για να βελτιωθούμε. Διαβάσαμε για να καυχηθούμε.

Άρθρο της readerlady_

 

Είναι η ευτυχία στάση ζωής;

Είναι η ευτυχία στάση ζωής; 500 500 Ιβίσκος

Πολλές φορές το άγχος, οι ακατόρθωτοι στόχοι που βάζουμε οι ίδιοι, η αναζήτηση της τέλειας εργασίας, της τέλειας σχέσης και του νοήματος της ζωής μάς απομακρύνουν από την πραγματική ευτυχία.

Υποτίθεται ότι όλες τις παραπάνω προσδοκίες τις δημιουργούμε με σκοπό να την αποκτήσουμε, καθώς έχουμε συνδέσει δυστυχώς –κυρίως στις Δυτικές κοινωνίες- τον όρο ευτυχία με τον όρο επιτυχία. Αναλογίσου πόσοι επιτυχημένοι άνθρωποι ζουν μέσα στην μιζέρια, πόσοι φαινομενικά πετυχημένοι γάμοι καταλήγουν στα δικαστήρια, πώς οι στόχοι κάποιες φορές καταλήγουν σε εμμονές που σε απομακρύνουν από τους ανθρώπους αγαπάς και σε κάνουν άπληστο.

Ας είμαστε ευτυχισμένοι χωρίς να γνωρίζουμε ακόμα τι θέλουμε να κάνουμε στην ζωή μας, καθώς αυτό είναι κάτι φυσιολογικό.

Ας κάνουμε το άγχος σύμμαχο και όχι κάτι που μας κρατά μακριά από το να κάνουμε το επόμενο βήμα.

Ας αλλάξουμε τρόπο σκέψης και ας ξεγράψουμε μια για πάντα τα δυσάρεστα συναισθήματα.

Ας επικεντρωθούμε επιτέλους σε αυτό που θέλει η δική μας η ψυχή για να νιώσει ελεύθερη και ευτυχισμένη και όχι στο πρότυπο ανθρώπου που μας πλασάρουν ως το ιδανικό.

Δεν αρμενίζουμε εμείς στραβά, στραβός είναι ο γιαλός. Αλλά το ταξίδι, αν βρεις τελικά το νόημα της δικής σου ζωής, αξέχαστο και μαγικό.

Πάνω σε αυτά βασίζεται και το βιβλίο του Δημήτρη Φλαμούρη «Το Παράδοξο Μονοπάτι προς το Νόημα της Ζωής» που θα σε βοηθήσει στην πράξη -και όχι στην θεωρία όπως συνηθίζεται- να βρεις την ευτυχία κάνοντας σύμμαχό σου ό,τι μέχρι τώρα νόμιζες πως σε κρατάει μακριά από αυτή.

Θα μπορούσαμε να πούμε πως η κατάθλιψη είναι μια από τις μεγαλύτερες μάστιγες του 21ου αιώνα. Ειδικά μέσα στα τελευταία χρόνια που η άμεση επαφή με τους φίλους μας, τις οικογένειές μας και τους συντρόφους μας ήταν τόσο δύσκολη.

Πολλές θεωρίες έχουν ακουστεί για το τι τελικά προκαλεί την κατάθλιψη. Αυτή που έχει επικρατήσει -και δυστυχώς μόνο σωστή δεν είναι- είναι ότι το πρόβλημα έχει προκληθεί από κάποια χημική ανισορροπία του εγκεφάλου. Κάτι που στην προκειμένη περίπτωση μοιάζει σαν διαθήκη/ταφόπλακα της ευτυχίας καθώς από ό,τι φαίνεται δεν μπορείς να κάνεις κάτι εσύ γι’ αυτό, αφού η χημεία είναι αυτή που είναι και δεν αλλάζει. Επομένως χαπακώσου ελεύθερα και τότε ίσως, ίσως να μην αισθάνεσαι πλέον τόση θλίψη. Για ευτυχία ούτε λόγος!

Ο Johann Hari μέσα από ένα ταξίδι 40.000 μιλίων ανά τον κόσμο, ζητώντας την επιστημονική άποψη από τους κορυφαίους ειδικούς σχετικά με το τι προκαλεί την κατάθλιψη, κατάφερε να ξεφύγει ο ίδιος από αυτήν και να γίνει ο επιτυχημένος δημοσιογράφος και συγγραφέας που είναι σήμερα.

Αυτό που ανακάλυψε είναι ότι οι πραγματικές ρίζες της κατάθλιψης δεν βρίσκονται στον εγκέφαλό μας, αλλά στον τρόπο με τον οποίο ζούμε σήμερα και στη μεταξύ μας αποξένωση που τον χαρακτηρίζει.

Στο βιβλίο «Απόδρασε από τη Φυλακή του Εαυτού σου» μοιράζεται μαζί μας το απαύγασμα των ερευνών του, προσφέροντας ρεαλιστικές, απρόσμενες και απλές λύσεις για μια ζωή γεμάτη νόημα, ψυχική πληρότητα και ευτυχία.

Όλοι μας στην ζωή έχουμε αναζητήσει αυτή την πολυπόθητη –και δεν θα πω λέξη, γιατί μόνο περί αυτού δεν πρόκειται- έννοια της ευτυχίας. Πότε ξέρεις αν είσαι ευτυχισμένος; Είναι κάτι μόνιμο ή έρχεται και φεύγει ανάλογα με το περιβάλλον που βρίσκεσαι, τις συνήθειές σου, τον τρόπο ζωής σου και τα συμβάντα που διαδραματίζονται γύρω σου;

Όλοι μας έχουμε υπάρξει φαινομενικά ευτυχισμένοι κάποιες στιγμές στην ζωή μας.

Συνήθως όμως δεν συνεχίζεται αυτό το αίσθημα της ξεγνοιασιάς και του έρωτα για ό,τι σε περιβάλλει. Αυτό συμβαίνει όταν ο τρόπος θέασής σου είναι θολός, χάνοντας την ουσία των πραγμάτων που έχεις ή μπορείς να καταφέρεις.

Ο Dr. Wayne Dyer υποστηρίζει πως όλα είναι θέμα οπτικής. Δεν είσαι η δουλειά σου, δεν είσαι η σχέση σου, δεν είσαι η οικογένειά σου και σίγουρα δεν είσαι το παρελθόν σου.

Όταν είσαι σε ένα καράβι και βλέπεις από την πρύμνη τα απόνερα, είναι δυνατόν να πιστεύεις ότι αυτά σε οδηγούν; Προφανώς και όχι! Οπότε πως μπορεί να καθορίζει το παρελθόν σου το μέλλον σου;

Αυτό που πραγματικά είσαι, είναι οι σκέψεις σου. Αυτές συγκροτούν την οντότητά σου και συνεχίζουν αλώβητες στον χρόνο.

Αλλάζοντας τις σκέψεις σου μπορείς πραγματικά να αλλάξεις την ζωή σου και να βρεθείς σε μια μόνιμη κατάσταση ευτυχίας. Το τι θα σκεφτείς είναι επιλογή σου, το πώς θα αντιμετωπίσεις ένα συμβάν είναι επιλογή σου. Δεν προσδοκώ προφανώς να μάθεις κάποια δυσάρεστα νέα και να πετάς από την χαρά σου, αλλά ο απόλυτος άνθρωπος θα κοιτάξει να μάθει από αυτά, θα κοιτάξει να βρει κάτι θετικό, θα εμπιστευτεί το σύμπαν.

Θα Επιλέξει Ευτυχία!

Όπως έχεις καταλάβει οι σκέψεις είναι αυτές που πραγματικά διαμορφώνουν την διάθεσή σου. Όταν όσα σκέφτεσαι είναι μονίμως αρνητικά, δεν γίνεται –κατά κανόνα- να υπάρξεις ευτυχισμένος.

Βέβαια, αν έχεις παρατηρήσει, υπάρχουν στιγμές στην ζωή σου που οι αρνητικές σκέψεις εξαφανίζονται και οι θετικές βγαίνουν στην επιφάνεια. Αναλογίσου, υπήρξε φορά που κατά την διάρκεια της γυμναστικής, και για τουλάχιστον δύο ώρες μετά, να μην ήσουν μέσα στην ενέργεια και την ικανοποίηση; Υπήρξε φορά που δεν βρέθηκες σε ψυχική ηρεμία μετά από έναν διαλογισμό; Υπήρξε φορά που μετά το διάβασμα ενός βιβλίου να μην ένιωσες κερδισμένος; Υπήρξε φορά που μετά από έναν ξέφρενο χορό να μην ένοιωσες ανάλαφρος;

Προφανώς δεν γίνεται να κάνεις κάθε στιγμή μόνο πράγματα που ‘‘αναπόφευκτα’’ σε κάνουν ευτυχισμένο.

Αλλά η ευτυχία είναι κάτι σαν ντόμινο. Όπως όταν περιτριγυρίζεσαι από θετικούς ανθρώπους, είναι ανέφικτο να βυθιστείς στις «μαύρες» σκέψεις που ίσως έκανες άμα ήσουν μόνος σου. Έτσι και όταν οι σκέψεις σου είναι κατά βάση θετικές, οι αρνητικές θα αρχίσουν ολοένα και περισσότερο να εκλείπουν.

Μέσα από το βιβλίο του James Clear «Ένα Τίποτα Μπορεί να Αλλάξει τα Πάντα» θα καταφέρεις να απαλλαγείς από τις τοξικές συνήθειές σου και να τις αντικαταστήσεις με νέες δημιουργικές που με τον καιρό θα σε γεμίσουν ευτυχία. Μην ξεχνάς πως μαζί με τις συνήθειές σου αλλάζει και ο τρόπος σκέψης σου.

Ένα ακόμα μεγάλο λάθος που κάνουμε στο ταξίδι της αναζήτησης της ευτυχίας είναι πως την ψάχνουμε μέσα από έναν σύντροφο και όχι μέσα από τον ίδιο μας τον εαυτό.

Δεν εννοώ πως ο σύντροφός σου δεν πρέπει να σε κάνει να πετάς στα σύννεφα πλημμυρισμένος από ευτυχία, κάθε άλλο. Αυτό όμως που κάνουν πολλοί είναι να βασίζουν την ευτυχία τους στον άνθρωπο που έχουν δίπλα τους, με αποτέλεσμα να είναι ευτυχισμένοι μόνο όταν βρίσκονται δίπλα του.

Είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να περάσεις χρόνο με τον εαυτό σου, με την μοναχικότητά σου. Η αγάπη από κάποιον ‘‘ξένο’’ είναι κάτι που ‘‘προσθέτει’’ ευτυχία αλλά από μόνη της δεν θα καταφέρει ποτέ να σε κάνει πραγματικά ευτυχισμένο.

Η αγάπη για τον εαυτό σου, όμως, μπορεί. Η αγάπη που θα δώσεις εσύ σε εσένα. Μόνο αυτή μπορεί! Όταν εσύ ο ίδιος δεν μπορείς να σε αγαπήσεις, πράγμα που θα σε κάνει ευτυχισμένο, πως μπορείς να περιμένεις πως η αγάπη κάποιου άλλου είναι ικανή για αυτό;

Ο Osho στο βιβλίο του «Αγάπη, Ελευθερία, Μοναχικότητα» μας διδάσκει πως η αληθινή ευτυχία μπορεί να προκύψει μόνο από την –μη εγωιστική, μη ναρκισσιστική- αγάπη, τον σεβασμό και την ουσιαστική παρέα με τον εαυτό μας.

Αυτές είναι οι μοναδικές συνθήκες για προσωπική και πνευματική ευτυχία!

Καταρρίπτοντας τους μύθους της «σωστής» διατροφής

Καταρρίπτοντας τους μύθους της «σωστής» διατροφής 500 500 Ιβίσκος

Οι περισσότεροι άνθρωποι που προσέχουν την εμφάνισή τους, την διατροφή τους και την υγεία τους, κάποια στιγμή στη ζωή τους έχουν χτυπήσει την πόρτα ενός διατροφολόγου.

Ωστόσο, οι “συνταγές διατροφής” που προτείνονται συνήθως να ακολουθήσουμε, έχουν μεν τα επιθυμητά αποτελέσματα, αλλά μόνο βραχυπρόθεσμα… Σε μακροχρόνια βάση, μόλις σταματήσουμε να ακολουθούμε το συγκεκριμένο πρόγραμμα διατροφής τα «χαμένα» κιλά κάνουν πάλι την εμφάνισή τους.

Κάτι που οι περισσότεροι διατροφολόγοι δυστυχώς δεν προτείνουν είναι η ελλειμματική διατροφή. Πρόκειται για μια σκληρή διατροφή τις πρώτες εβδομάδες, καθώς πρόκειται για μερική νηστεία, με τα αποτελέσματα όμως να είναι μόνιμα. Στην συγκεκριμένη διατροφή τον ρόλο κλειδί παίζει η ινσουλίνη, η κορτιζόλη και η άσκηση του σώματος κατά την περίοδο της μερικής νηστείας.

Αυτή βέβαια είναι μια συνοπτική μόνο περιγραφή σε αντίθεση με την εις βάθους ανάλυση που γίνεται για αυτού του είδους την διατροφή στο επαναστατικό βιβλίο «Παχυσαρκία Τέλος» του Jason Fung MD.

Ακόμα, σε αυτό το βιβλίο θα μάθουμε:

    • Γιατί η μείωση των θερμίδων είναι μία «απάτη»
    • Γιατί η άσκηση από μόνη της για απώλεια βάρους είναι μύθος!
    • Ποια είναι τα θανάσιμα λάθη στην διατροφή μας
    • Το μοναδικό αποτελεσματικό πρόγραμμα 5 φάσεων του Dr. Jason Fung για γρήγορη και μόνιμη απώλεια βάρους
    • Ένα πολύτιμο σύνολο από απαραίτητες συνήθειες ζωής που εξασφαλίζουν fitness, διαχρονική ευεξία και υγεία

Ο Ιπποκράτης –ως γνωστόν– ήταν αρχαίος Έλληνας ιατρός και θεωρείται μία από τις πιο εξέχουσες προσωπικότητες στην ιστορία της ιατρικής. Μια από τις σπουδαίες φράσεις του που έχουν επιβιώσει μέχρι τώρα είναι η εξής: Η τροφή να είναι το φάρμακό σου και το φάρμακο η τροφή σου.

Το τι πραγματικά σημαίνει αυτή η φράση είναι άγνωστο στους περισσότερους. Δυστυχώς η σύγχρονη ιατρική βαδίζει σε τελείως διαφορετικό δρόμο από αυτόν που χάραξε ο Ιπποκράτης με αυτή του την φράση, καθώς αντί να εστιάζει στις αιτίες τις οποίες προκάλεσαν την οποιαδήποτε αρρώστια, προσπαθεί να ανακουφίσει τα συμπτώματα όταν ήδη ο οργανισμός έχει προσβληθεί.

Στο βιβλίο «Ιπποκράτειος Διατροφή» του Νίκου Λιάπη, θα βρείτε ένα ολοκληρωμένο διατροφικό σύστημα που βασίζεται στις αρχές του μεγάλου Έλληνα γιατρού για την πρόληψη και τη θεραπεία μέσω των τροφών. Στηρίζεται στην κατανάλωση των ζωντανών, πλήρων, ανεπεξέργαστων τροφών όπως τα φρούτα, τα λαχανικά, οι ξηροί καρποί και τα βότανα και ορίζει με σαφήνεια το τι δεν πρέπει αλλά και το τι πρέπει να τρώμε.

Την εφαρμογή της έρχεται να κάνει πράξη το βιβλίο «Η Ιπποκράτειος Διατροφή στο Πιάτο» του Νίκου Λιάπη, με 110 συνταγές που θα καλύψουν την καθημερινή μας διατροφή. Περιέχει πλήθος εύκολων και νόστιμων συνταγών με μεγάλη ποικιλία γευμάτων όπως σούπες, κυρίως πιάτα, πίτες, γλυκά, σνακ και ροφήματα.

Η εφαρμογή της Ιπποκράτειου Διατροφής:

-Καθαρίζει τον οργανισμό από τις τοξίνες που τον φορτώνει ο σύγχρονος τρόπος ζωής.

-Προστατεύει την υγεία από αυτοάνοσες και φλεγμονώδεις παθήσεις –που έχουν πλέον πάρει διαστάσεις επιδημίας– καταπολεμώντας τις αιτίες τους και όχι μόνο τα συμπτώματα.

-Αδυνατίζει, οδηγώντας σε γρήγορη, υγιεινή και μόνιμη απώλεια του περιττού βάρους.

-Βελτιώνει εντυπωσιακά την ποιότητα ζωής, καταπολεμώντας αλλεργίες, πονοκεφάλους, προβλήματα του γαστρεντερικού συστήματος, διαταραχές ύπνου και αρθριτικούς πόνους.

-Χαρίζει υγεία, ζωντάνια, δύναμη κι ευεξία!

Μπορούμε να πούμε σήμερα πως η μακροζωία είναι εφικτή;

Ναι μπορούμε! Αλλά κάτω από ποιες προϋποθέσεις;

Βλέπουμε πως οι δυνατότητες της επιστήμης όπως αυτής της ιατρικής ξεπερνούν πλέον τα όρια της φαντασίας. Παρ’ όλα αυτά άνθρωποι που κατοικούν σε μικρά και ξεχασμένα νησιά ξεπερνούν κατά πολύ το προσδόκιμο ζωής εκείνων που βρίσκονται στις πόλεις, μέσα στον πλούτο, έχοντας πρόσβαση στα τελευταία μέσα της ιατρικής και της τεχνολογίας.

Με τις κατάλληλες διατροφικές συνήθειες, συμπληρώματα ιχνοστοιχείων, αυτογνωσιακές και ενεργειακές πρακτικές μπορούμε να πετύχουμε την πολυπόθητη μακροζωία, όντας υγιείς και πνευματικά ευφυείς.

Μέσα στο βιβλίο «Μακροζωία» της Ρούλας Γκόλιου θα γνωρίσουμε όλα τα διατροφικά -και όχι μόνο- μυστικά, από την ολιγοθερμική δίαιτα και τα πρεβιοτικά, μέχρι τα άλατα Epsom,
τις υπερτροφές, τα τελετουργικά των Δασκάλων της Ανατολής και το Πυθαγόρειο κρέας.

Άραγε αρκεί μια μαγική διατροφή για να χάσεις μόνιμα τα κιλά που σε ταλαιπωρούν;

Γιατί οι δέκα διαφορετικές διατροφικές προσεγγίσεις που έχεις δοκιμάσει δεν έχουν φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα;

Μήπως φταίει ο διατροφολόγος ή μήπως η ενδέκατη προσέγγιση θα είναι αυτή που σου ταιριάζει;

Πρέπει να ξέρεις ότι ακόμα και αν ακολουθήσεις τις καλύτερες μεθόδους διατροφής κατά γράμμα, όπως εκείνη της ελλειμματικής νηστείας ή εκείνη της Ιπποκράτειου διατροφής, οι οποίες έχουν τα περισσότερο υποσχόμενα αποτελέσματα, δεν αρκούν από μόνες τους.

Το μυστικό της επιτυχίας είναι ένας συνδυασμός της διατροφής, της συναισθηματικής σου κατάστασης και της πνευματικής σου αντίληψης. Το πρόβλημα είναι ότι, όταν στοχεύουμε στην αλλαγή για να κερδίσουμε την αποδοχή των άλλων, για να τους ευχαριστήσουμε ή για να σταματήσουμε να ντρεπόμαστε, τότε το αποτέλεσμα έχει μόνο παροδική αξία. Διότι, πίσω από τους σφικτούς μύες, υπήρχε μια ανάγκη που παρέμεινε ανικανοποίητη.

Αυτός είναι και ο λόγος που οι περισσότεροι είτε σταματούν την δίαιτα καθώς δεν έχουν χάσει πέντε κιλά σε έναν μήνα είτε σπάνε την δίαιτα, κάθε τρεις και λίγο, τρώγοντας πίτσες, σνακς και μπέργκερς.

Το «My Diet Coach» του Αντρέα Κωνσταντίνου είναι ένα βιβλίο κινητοποίησης που έχει ως στόχο να βοηθήσει τον αναγνώστη να βάλει ένα τέλος στον φαύλο κύκλο δίαιτας – επαναπρόσληψης βάρους. Μέσα από διαλόγους πραγματικών περιστατικών, παρουσιάζονται οι δυσκολίες, τα προβλήματα και οι αμφιθυμίες των ανθρώπων που ταλαιπωρούνται χρόνια με τον έλεγχο της διατροφής τους από τη μία, και από την άλλη, οι επιθυμίες, οι ανάγκες και οι δυνατότητές τους.

Το βιβλίο αφήνει στην άκρη την ξύλινη γλώσσα των διατροφικών οδηγιών και διατροφικών σχημάτων και πραγματεύεται την επιτυχία της δίαιτας μέσω της κατανόησης και της αυτο-αποδοχής.

Η άποψη της Ράνιας Ψαράκη για το βιβλίο “Το Παράδοξο Μονοπάτι προς το Νόημα της Ζωής”

Η άποψη της Ράνιας Ψαράκη για το βιβλίο “Το Παράδοξο Μονοπάτι προς το Νόημα της Ζωής” 450 342 Ιβίσκος

Το βιβλίο “Το παράδοξο μονοπάτι προς το νόημα της ζωής” του συγγραφέα Δημήτρη Φλαμούρη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιβίσκος είναι ένας φρέσκος αέρας στα βιβλία αυτοβελτίωσης” αναφέρει η κυρία Τσεμπερλίδου συγγραφέας του βιβλίου “Ψυχική Μπουγάδα” και νομίζω ότι όποιος το διαβάσει θα συμφωνήσει και αυτός . Το βιβλίο αυτό βγαίνει έξω από την κλασική φόρμα ενός βιβλίου του είδους του.  Μέσα από την κατανόηση της βιολογίας του ανθρώπου ο συγγραφέας δίνει στον αναγνώστη να καταλάβει γιατί σκέφτεται και νιώθει όπως νιώθει. Ο συγγραφέας πλάθοντας μια φαινομενικά εξωπραγματική ιστορία σε βάζει στα πιο παράδοξα μονοπάτια για να σου εξηγήσει με λογικά επιχειρήματα , λογικά παραδείγματα τι συμβαίνει μέσα σου , στο μυαλό σου σε περιπτώσεις άγχους, φόβου και σε πολλές άλλες περιπτώσεις .

Καταρρίπτει μύθους ,όπως ότι το άγχος είναι καταστροφικό ! Και το υπέροχο είναι ότι δεν είναι ουτοπία όλα αυτά που γράφει ! Δεν αντιστοιχούν σε μια εξωτερική πραγματικότητα! Όλα συμβαίνουν μέσα μας και όλα έχουν λογική! Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένα με έρευνες πάνω στο κάθε θέμα . Με παραδείγματα μέσα από την ίδια τη ζωή που σίγουρα έχουν συμβεί σε όλους!

Μέσα στο βιβλίο ξεδιπλώνεται ολόκληρη η ανθρώπινη υπόσταση με όλους τους φόβους , τις αγωνίες , τις εμπειρίες που έχει ζήσει ο καθένας και πως αυτές επηρέασαν το τώρα . Δίνει απλά και εύκολα βήματα για να κατανοήσεις αυτά που νιώθεις και σκέφτεσαι για να αλλάξεις τον τρόπο ζωής σου και να βρεις το νόημα της ζωής σου .

Κάθε σελίδα του θα σε κάνει να κοιτάξεις τον κόσμο με μια νέα εξεταστική ματιά και να μην αφήσεις τίποτα να σε παραπλανήσει ξανά . Σε κάθε σελίδα μένεις να απορεις και να καταλαβαίνεις ! Να απορεις για την αλήθεια και στη συνέχεια να συνειδητοποιείς την αλήθεια!

Μιλάει για το άγχος , για τους φόβους , για τη χαμηλή αυτοεκτίμηση, πως να καταλάβεις τον εαυτό σου , πώς να επικοινωνείς με τους άλλους και πολλά άλλα θέματα που αφορούν την καθημερινή ζωή!

Ψαράκη Ράνια

https://raniasbookcorneronthinternet.blogspot.com/

 

Το βασανιστικό ερώτημα του “Ποιος είμαι” – γράφει ο Δημήτρης Φλαμούρης

Το βασανιστικό ερώτημα του “Ποιος είμαι” – γράφει ο Δημήτρης Φλαμούρης 500 298 Ιβίσκος

Το βασανιστικό ερώτημα: Ποιος είμαι;

Κάθεσαι και κοιτιέσαι στον καθρέπτη. «Ποιος είμαι;» σκέφτεσαι. Η απάντηση δεν έρχεται από την άλλη μεριά. Και εκεί γεννιέται η αγωνία. «Πρέπει να βρω ποιος είμαι. Αλλιώς δε θα μπορώ να ηρεμήσω».

Η αυτογνωσία θεωρώ πως είναι η σημαντικότερη ενασχόληση στην οποία αξίζει να αφιερώσεις την ενέργειά σου.

Αλλά εσύ τι μπορείς να κάνεις;

Μια φορά κι έναν καιρό…

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Παλιότερα όλα ήταν πιο απλά. Για χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι δεν είχαν και πολλές επιλογές. Ήταν εύκολο να γνωρίζεις ποιος είσαι. Ήσουν ο σιδεράς, ο βοσκός, η μαμή, η υπηρέτρια, ο πρίγκιπας, η κόμμησα, ο σκλάβος. Υπήρχαν ξεκάθαροι ρόλοι μέσα στην κοινωνία και συνήθως δεν τους επέλεγες. Απλά γεννιόσουν μέσα σε ένα ρόλο και τον διεκπεραίωνες μέχρι να πεθάνεις.

Δεν υπήρχε χώρος (και πιθανώς χρόνος) για υπαρξιακές αναζητήσεις. Από υπαρξιακής άποψης ήταν μια πιο απλή εποχή.

Κυρίως για τρεις λόγους:

  1. Είχες μόνο έναν ρόλο.
  2. Τον είχες για όλη σου τη ζωή.
  3. Δεν τον επέλεγες εσύ(το σημαντικότερο).
Επιστροφή στο παρόν

Το σημερινό τοπίο είναι πολύ διαφορετικό σε όλα τα μέτωπα.

Το Αμερικάνικό όνειρο έχει συνεπάρει τον δυτικό κόσμο και σταδιακά και σταθερά και όλο τον υπόλοιπο. Ζούμε πλέον στον κόσμο που θεωρητικά μπορείς να γίνεις όποιος θελήσεις. Αρκεί να το προσπαθήσεις ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ (σε κάποιες περιπτώσεις) και να είσαι και πολύ τυχερός. Δυστυχώς η απαραίτητη έμφαση στην απαιτούμενη προσπάθεια, αλλά και στην τύχη, συνήθως ανεύθυνα παραλείπεται από τους «γκουρού» που διαλαλούν ότι μπορείς να πετύχεις τα πάντα, έτσι απλά…

Όλες οι επιλογές, λοιπόν, θεωρητικά είναι διαθέσιμες.

Και είναι ερευνητικά γνωστό ότι η ύπαρξη πολλών επιλογών μας κάνει πιο δυστυχισμένους. Το βάρος της απόφασης τώρα, πέφτει σε εμάς. Και είναι ένα βάρος συχνά ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ για να το σηκώσουμε. Ο Νίτσε πίστευε πως οι άνθρωποι δεν έχουν τα ψυχολογικά εφόδια να διαχειριστούν τις υπαρξιακές τους ανησυχίες. Και εγώ συμφωνώ απόλυτα.

Έχουμε πλέον πάρα πολλές επιλογές και είναι αδύνατον να τις κατανοήσουμε επαρκώς ώστε να δράσουμε με σοφία. Η ψυχική μας υγεία δεν τις αντέχει…

Έχω ένα φίλο στην Αμερική και σε μια συζήτησή με τις κόρες του, μου έλεγαν ότι μια αλυσίδα πολυκαταστημάτων έτρεχε το σύνθημα “Find Your Own Gender”. Δηλαδή βρες το φύλο σου. Τα έφηβα κορίτσια και αγόρια πρέπει ξαφνικά να αποφασίσουν ΚΑΙ τι φύλο είναι. Όταν έχεις μόλις βγει από το να είσαι παιδί, το να βρεις τι φύλο είσαι, δεν είναι κάτι το οποίο είσαι ψυχολογικά έτοιμος να αποφασίσεις. Τα κορίτσια ήταν πελαγωμένα. Όχι επειδή δεν ήξεραν τι φύλο ήταν, αλλά επειδή ξαφνικά κάτι που θεωρούσαν δεδομένο ετίθετο σε αμφισβήτηση.

Ο καημένος εφηβικός εγκέφαλός τους ήταν σε πλήρη σύγχιση. Μπορεί να ακούγεται προχωρημένο σαν στάση, αλλά οι κίνδυνοι που εμπεριέχει είναι τεράστιοι. Δεν υπάρχει πλέον καμία σταθερά. Από που να πιαστείς??

Η κρίση της μέσης ηλικίας προκύπτει όταν συνειδητοποιείς ότι δεν είσαι υποχρεωμένος να συνεχίσεις να στηρίζεις τις επιλογές που έκανες νεότερος. Όταν πέτυχες όλα όσα υποτίθεται ότι έπρεπε να πετύχεις και συνεχίζεις να μην είσαι ευτυχισμένος. Συνειδητοποιείς πως είσαι πιο ελεύθερος από όσο νόμιζες και δεν ξέρεις τι να την κάνεις την τόση ελευθερία. Κάτι που παλαιότερα απλώς δεν ίσχυε.

Δεν είσαι ένα πράγμα

Ίσως η απαίτηση για μια μοναδική απάντηση στην ερώτηση «ποιος είμαι» να μην αρμόζει στην σημερινή κοινωνία. Ενώ παλιότερα είχαμε ένα ρόλο, σήμερα έχουμε πολλαπλούς. Κάποιος μπορεί να είναι στέλεχος εταιρείας, γονιός, λάτρης της φύσης, να του αρέσει η συγγραφή, να του αρέσει να δημιουργεί πράγματα με τα χέρια του και να ταξιδεύει.

Στην πράξη, σαν άνθρωπος θα μπορούσε να αντλήσει αίσθηση ταυτότητας και από τα ΕΞΙ αυτά χαρακτηριστικά του. Όταν όμως θέλει να δώσει ΜΙΑ απάντηση στο ερώτημα «ποιος είμαι» τότε αναπόφευκτα δημιουργείται σύγχυση. Οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη να έχουμε ξεκάθαρες απαντήσεις για τα πράγματα. Έτσι λειτουργεί ο εγκέφαλός μας. Να τα βάζουμε σε κουτάκια. Κατά προτίμηση σε ΕΝΑ κουτάκι, όμως. Όχι σε ΕΞΙ.

Η πληθώρα των ενασχολήσεών μας, αλλά και των διαθέσιμων επιλογών, μάς έχει οδηγήσει σε κατακερματισμό της προσωπικότητάς μας. Δυσκολευόμαστε να βρούμε ένα σημείο αναφοράς για να ορίσουμε το ποιοι είμαστε.

Ένα κομμάτι της ψυχολογίας αμφισβητεί ακόμα και την ύπαρξη του χαρακτήρα, επιχειρηματολογώντας ότι η έννοια του χαρακτήρα έχει το νόημα να μπορεί να προβλέψει τη συμπεριφορά ενός ατόμου. Κι όμως παρατηρούμε ότι οι άνθρωποι ενεργούν διαφορετικά σε διαφορετικές συνθήκες.

Κάποιες φορές είμαστε πιο ντροπαλοί ενώ άλλες φορές πιο κοινωνικοί. Κάποιες φορές πιο ενεργητικοί ενώ άλλες πιο νωχελικοί. Δεν μπορούμε να ορίσουμε μονοσήμαντα τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου, λένε οι ψυχολόγοι που υποστηρίζουν αυτή την άποψη. Μου αρέσει κι εμένα αυτή η προσέγγιση.

Αυτό που είσαι αλλάζει

Ένα επιπλέον ιδίωμα της σύγχρονης εποχής είναι η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας, η οποία αναστατώνει το status quo δημιουργώντας διαρκώς νέους και συχνά εφήμερους ρόλους για τους ανθρώπους (πχ blogger, influencer, start-up επιχειρηματίας, κλπ).

Ενώ παλιότερα ήταν αναμενόμενο να κάνεις ένα επάγγελμα σε όλη σου τη ζωή ή και για περισσότερες από μια ζωές (βλέπε οικογενειακές επιχειρήσεις) τώρα γίνεται ολοένα πιο πιθανό να αλλάξεις πορεία (και ίσως περισσότερες από μια φορές) μέσα σε μια ζωή.

Πχ, εγώ ξεκίνησα μαθηματικός, έγινα χρηματιστής και τώρα είμαι συγγραφέας, εισηγητής σεμιναρίων, ομιλητής, blogger, θεραπευτής και γενικώς ασχολούμαι με την ψυχολογία. Άντε να βρεις ταυτότητα τώρα…

Οι ολοένα αυξανόμενοι ρυθμοί αλλαγής των καταστάσεων έχουν μετατρέψει την κρίση της μέσης ηλικίας στην κρίση του ενός τετάρτου της ηλικίας (quarter life crisis) όπως οι νέοι της εποχής μας επώδυνα ανακαλύπτουν.

Η μόνη αλήθεια είναι η αλλαγή.  «Τα πάντα ρει» όπως είπε ο Ηράκλειτος αλλά εμείς ψυχολογικά έχουμε πολλή ανάγκη από σταθερότητα και ασφάλεια στη ζωή μας. Έτσι απεγνωσμένα ζητάμε το «για πάντα» σε ένα κόσμο όπου το «για πάντα» είναι αδύνατον να υπάρξει.

Δεν είσαι κι εσύ ποτέ ο ίδιος

Όλα τα κύτταρά σου θα έχουν αντικατασταθεί αρκετές φορές μέχρι τα γεράματά. Νέες αναμνήσεις θα προκύπτουν και θα σχηματίζεις διαρκώς μια πολύ διαφορετική εικόνα του παλιού σου εαυτού. Τίποτα δε μένει ίδιο.

Κι όμως εμείς ψάχνουμε να βρούμε ποιος είμαι εγώ που παραμένω σταθερός πίσω από όλα αυτά.

Αν το σκεφτείς λίγο πιο φιλοσοφικά θα συνειδητοποιήσεις πως στην πράξη (γιατί στη θεωρία ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει) δεν υπάρχει ο σταθερός εαυτός σου τον οποίο προσπαθείς να ορίσεις με την ερώτηση «ποιος είμαι».

Δεν υπάρχει ο πραγματικός σου εαυτός. Τον εαυτό σου τον δημιουργείς. Δεν τον ανακαλύπτεις.

Αυτό μπορεί να ακούγεται αρχικά τρομακτικό. Αν το επεξεργαστείς λίγο παραπάνω όμως, ίσως και να είναι βαθιά ανακουφιστικό. Γιατί μπορείς να παραιτηθείς από την απαίτηση να βρεις τον πραγματικό εαυτό σου και να επικεντρωθείς στην ενασχόληση του να δημιουργήσεις τον εαυτό σου.

Αν δυσκολεύεσαι, δεν είσαι μόνος

Αν δεν ξέρεις ποιος είσαι να γνωρίζεις πως είναι απόλυτα φυσιολογικό να νιώθεις μπερδεμένος και ανήμπορος πολλές στιγμές της ζωής σου. Να έχεις παραλύσει από την αίσθηση ελευθερίας και των πολλών επιλογών. Δεν πάει κάτι στραβά με σένα. Είσαι απλά άνθρωπος. Αυτό υποστήριζαν οι υπαρξιστές φιλόσοφοι, όπως ο Νίτσε, ο Καμύ, ο Σαρτρ.

Η ευτυχία δεν είναι φυσιολογική κατάσταση για τον άνθρωπο. Είμαστε φτιαγμένοι για να επιβιώνουμε, όχι για να κάνουμε ζωάρα. Θέλει πολύ κόπο για να αποκτήσεις ευτυχία και ίσως να μην είναι καν εφικτό. Δεν υπάρχει ζωή όπου δε θα μετανιώσεις κάποια στιγμή για τις επιλογές σου. Ποτέ δε θα μπορείς να είσαι απολύτως σίγουρος γι αυτές. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Όπως έλεγε ο υπαρξιστής φιλόσοφος Soren Kierkegaard, «ο μόνος τρόπος να κατανοήσεις τη ζωή είναι κοιτάζοντας προς τα πίσω, αλλά πρέπει να τη ζήσεις προς τα μπροστά».

Συμπέρασμα

Το νέο μου βιβλίο: Το Παράδοξο Μονοπάτι προς το Νόημα της Ζωής είναι το υπαρξιακό ταξίδι του ήρωα που αρχίζει στο πρώτο κεφάλαιο με το ερώτημα “Ποιος είμαι;” και μέσα από το βιβλίο βιώνει ένα ταξίδι μέχρι το νόημα της ζωής.

Αν και εσύ δυσκολεύεσαι να ορίσεις το ποιος είσαι, μπορείς να βρεις παρηγοριά στο γεγονός ότι όλοι ζορίζονται. Το να μη νιώθεις ευτυχισμένος είναι φυσιολογικό. Είναι θεμελιώδες χαρακτηριστικό του να είσαι άνθρωπος. Δεν υπάρχει ζωή χωρίς άγχος.

Αν όμως, όπως συχνά αναφέρω, ακούς τις φωνές γύρω σου που σου λένε να σκέφτεσαι θετικά και να επιλέγεις την ευτυχία, τότε είναι πολύ εύκολο να νιώσεις προβληματικός τις φορές που φυσιολογικά δεν το καταφέρνεις.

Δείξε συμπόνοια στον εαυτό σου. Κατανόησέ την αναπόφευκτη δυσκολία του να είσαι άνθρωπος.

Αυτό είναι το σημαντικότερο βήμα για να καταλάβεις το ποιος στ’ αλήθεια είσαι.

Δημήτρης Φλαμούρης

 

Μαμά παγιδευμένη στα στερεότυπα, ψάχνει…

Μαμά παγιδευμένη στα στερεότυπα, ψάχνει… 600 372 Ιβίσκος

Μαμά παγιδευμένη στα στερεότυπα, ψάχνει…

Και άμα ψάχνει, βρίσκει! Και βρίσκει βιβλίο που απ’ την αρχή, με τον τίτλο του, της υπόσχεται πολλά. Αλήθεια, μαμά χωρίς στερεότυπα υπάρχει;

Κλασσική μαμά που προσπαθεί να τα κάνει όλα τέλεια και να ισορροπεί εργασία, οικογένεια, προσωπικά κάθε ώρα και λεπτό. Μέσα στα στερεότυπα, μέσα στα κλισέ και μέσα στην απόγνωση!

Κάπως έτσι ήμουν όταν μου πρότειναν το βιβλίο «Γ@μάτη στα 40». Πολύ πέρα από τα 40 και ακόμα πιο πέρα από το να νιώθω γ@μάτη, του έδωσα ευκαιρία και το αγόρασα. Εντάξει, η Λη είναι ή θα ‘πρεπε να είναι, το πρότυπο πιστεύω πολλών γυναικών. Αντιπροσωπεύει όλα όσα θέλουμε να νιώσουμε, να ζήσουμε, να πούμε, να κάνουμε! Και μέσα σε όλα όσα κάνει, μοιάζει να τα καταφέρνει αρκετά καλά και με τη μητρότητα.

Ένας φόβος μου και πιστεύω θα με νιώσουν πολλές γυναίκες, είναι μην δώσω περισσότερη προτεραιότητα σε εμένα απ’ ό,τι στην κόρη μου. Ένα από τα πασίγνωστα στερεότυπα της κοινωνίας μας. Είσαι γυναίκα, πρέπει να παντρευτείς. Παντρεύτηκες; Πρέπει να κάνεις παιδί. Κι αν κάνεις παιδί, είναι η ολοκλήρωσή σου και τα δίνεις όλα! Να συνεχίσω;

Ανέκαθεν επαναστάτρια και αντιδραστική, έφτασα να τα κάνω όλα τα παραπάνω, με μαθηματική ακρίβεια, στα 46 μου. Για την ακρίβεια τότε γέννησα. Είχα παντρευτεί 2 χρόνια νωρίτερα.

Ο πρώτος χρόνος ήταν δύσκολος. Μας τύχανε πολλά αλλά τελοσπάντων το ρεζουμέ είναι ότι με τον άντρα μου βρίσκαμε τους ρυθμούς μας και ήμασταν οκ. Τα στερεότυπα δεν είχαν (κούνια που μας κούναγε) εισβάλλει ακόμα στη ζωή μας.

Όταν άρχισε να περπατάει η μικρή μου, αρχίσανε τα δύσκολα. Ένας ήταν ο λόγος! Άρχισα να σκέφτομαι… Ξανά… Μέχρι τότε, ήταν σαν ήμουν σε remote mood και πήγαινα από τη μια μέρα στην άλλη ολίγον ρομποτικά.

Για να μην πολυλογώ, όταν το βιβλίο έφτασε στα χέρια μου ήταν ένα εξαιρετικό timing να κλοτσήσω μακριά όλα τα στερεότυπα που –ανακάλυψα– είχα και με καταδιώκανε.

Η Τόβα, με «χαστούκισε» με την αφήγηση της δικής της ζωής και σαν να ζωντάνευε η ίδια μπροστά μου ρωτώντας με «εσύ πού είσαι σε όλο αυτό που ζεις;»

Πού ήμουν; Ως φίλη, ως συνεργάτης, ως επαγγελματίας, ως ερωμένη… Με είχα χάσει, δίνοντας όλη μου τη σκέψη στη μητρότητα. «Και όμως…» δικαιολογούσα τον εαυτό μου. Αφού έκανα αυτό, έκανα το άλλο κλπ κλπ.

Μερικές φορές, η διαπίστωση έρχεται μέσα από κάτι που σε ταρακουνάει κι εμένα αυτό ήταν το βιβλίο της Τόβα.

Η ιστορία της αφυπνιστική. Δεν θα κάνω ποτέ το ταξίδι που έκανε, ούτε τα extreme sports αλλά το νόημα από πίσω είναι βαθύτερο. Μου φώναζε να ζήσω, να προλάβω να ζήσω. Να μην ξεχνάω ότι είμαι γυναίκα, ότι είμαι άνθρωπος και να κάνω αυτά που αγαπώ ακόμα και μόνη μου!

Ναι, ήταν άκρως αφυπνιστικό το ανάγνωσμα αυτό. Θα το συστήνω εσαεί. Ένα ακόμα εξαιρετικό βιβλίο από τις Εκδόσεις Ιβίσκος.

Κατερίνα Τσαμπά
writingcoach.gr

Αξίζεις πολύ περισσότερο από όσο πιστεύεις!

Αξίζεις πολύ περισσότερο από όσο πιστεύεις! 1200 630 Ιβίσκος

Ένας πατέρας είπε στη κόρη του. “Τώρα που αποφοίτησες, αυτό το αυτοκίνητο θα γίνει δικό σου. Αλλά πριν στο χαρίσω θέλω να κάνεις μια έρευνα για το πόσο θα μπορούσες να το πουλήσεις, διότι η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για ένα μοντέλο πολλών ετών.”

“Αχ, ρε πατέρα, σε ευχαριστώ πολύ! Αλλά δεν έχω την παραμικρή ιδέα που να απευθυνθώ για να πάρω κάποιες προσφορές.” Είπε η κόρη.

“Πήγαινε σε έναν έμπορο αυτοκινήτων” απαντάει κατευθείαν ο πατέρας.

Η κόρη γυρνάει από τον έμπορο αυτοκινήτων μπερδεμένη και του λέει “Πατέρα προσέφεραν μόνο 1000€ διότι είπαν πως πρόκειται για ένα πολύ παλιό μοντέλο.”

Ο πατέρας την κοιτάει με ένα χαμόγελο και της λέει “Μια προσφορά ήταν μόνο. Να πας και στην μάντρα αυτοκινήτων να ρωτήσεις και εκεί.”

Γυρνώντας η κόρη ψέλλισε στον πατέρα της “Πατέρα η μάντρα μου προσέφερε την εξευτελιστική τιμή των 100€ διότι λέει πως κάνει μόνο για παλιοσίδερα και ότι κανένας δεν χρειάζεται τα συγκεκριμένα ανταλλακτικά.”

Τότε ο πατέρας κοιτώντας τη με βλέμμα γεμάτο αγάπη της λέει “Θέλω να πάρεις και μια τελευταία προσφορά. Θα σου δώσω αυτή την διεύθυνση, εκεί θα βρεις ένα κτήριο που στεγάζει μια παθιασμένη λέσχη αυτοκινήτων. Πήγαινε να ρωτήσεις και εκεί και ύστερα δεν θα σε ταλαιπωρήσω άλλο.”

Η κόρη γυρνάει με ένα χαμόγελο ως τα αυτιά αγκαλιάζοντας τον πατέρα της και ξεφωνίζοντας “Πατέρα είμαστε πλούσιοι! Μου προσέφεραν 250.000€ γιατί είπαν πως πρόκειται για ένα πολύ σπάνιο αμάξι και σε αναλογία με την χρονολογία που κυκλοφόρησε είναι πολύ καλοδιατηρημένο.”

Και τότε ο πατέρας είπε “Το αμάξι κόρη μου μπορείς να το κάνεις ό,τι θέλεις, δικό σου είναι! Αυτό όμως που θέλω πραγματικά να καταλάβεις είναι πως τα πάντα αξίζουν σε αυτή την ζωή και ό,τι δεν έχει αξία για εσένα μπορεί να έχει για κάποιον άλλο. Άμα κάποια στιγμή νιώσεις στην ζωή σου ότι δεν αξίζεις τότε δεν θα είσαι στο σωστό μέρος. Αν δεν σε εκτιμούν μην θυμώνεις, απλά φύγε από το μέρος και τους ανθρώπους που δεν αναγνωρίζουν την αξία σου! Και να θυμάσαι ότι για εμένα θα αξίζεις πάντα όλα τα αμάξια του κόσμου…

Privacy Preferences

When you visit our website, it may store information through your browser from specific services, usually in the form of cookies. Here you can change your Privacy preferences. It is worth noting that blocking some types of cookies may impact your experience on our website and the services we are able to offer.

Click to enable/disable Google Analytics tracking code.
Click to enable/disable Google Fonts.
Click to enable/disable Google Maps.
Click to enable/disable video embeds.
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώσουμε την εμπειρία πλοήγησης στην ιστοσελίδα μας.