• Δωρεάν μεταφορικά από 29 €

Αποσπάσματα

Αναπροσδιόρισε τα χρήματα προς όφελός σου – Απόσπασμα από το βιβλίο “Ζήσε με Αφθονία Χωρίς να Πουλήσεις την Ψυχή σου”

Αναπροσδιόρισε τα χρήματα προς όφελός σου – Απόσπασμα από το βιβλίο “Ζήσε με Αφθονία Χωρίς να Πουλήσεις την Ψυχή σου” 1200 800 Ιβίσκος
ΑΝΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΣΟΥ

Διδάχτηκες ότι «τα χρήματα είναι η ρίζα όλων των κακών». Τα χρήματα δεν είναι η ρίζα όλων των κακών. Ο φόβος είναι η ρίζα όλων των κακών. Όταν ο φόβος σχετίζεται με τα χρήματα, τότε τα χρήματα μετατρέπονται σε εργαλείο του κακού. Όταν όμως η εμπιστοσύνη, η αμοιβαία υποστήριξη και η γενναιοδωρία σχετίζονται με τα χρήματα, τότε αυτά μετατρέπονται σε ρίζα όλων των καλών.

Ο φίλος μου Charley Thweatt (musicangel.com) έγραψε ένα έξυπνο τραγούδι που ξεκινάει με τον στίχο «Γιατί αισθάνομαι παράξενα όταν συζητάμε για τα χρήματα και χάνεται η επικοινωνία;» Μπορεί να έχεις μια γενικά ευχάριστη συνομιλία με κάποιον φίλο, σύντροφο ή συνεργάτη από τη δουλειά, μέχρι να προκύψει το θέμα των χρημάτων. Ξαφνικά σφίγγουν τα ηλιακά πλέγματα, δημιουργείται ένταση και βγαίνει στο προσκήνιο η άμυνα. Δεν υπάρχει τίποτα το εγγενές που να προκαλεί ένταση όσον αφορά τα χρήματα. Όπως όλα τα πράγματα, είναι ένα ουδέτερο αντικείμενο που το χρωματίζουμε προβάλλοντας τις πεποιθήσεις μας επάνω του. Αν αισθάνεσαι σφιγμένος όταν ασχολείσαι με χρήματα, κατευθύνεσαι προς μια πεποίθηση που σε περιορίζει απέναντί τους και μπορείς να τη διορθώσεις. Έτσι, οι ανησυχίες για τα χρήματα παύουν να είναι ενοχλητικές και γίνονται, αντιθέτως, χρυσά βέλη που οδηγούν στη μεταμόρφωση, απομακρύνοντας τις οδυνηρές ψευδαισθήσεις και αποκαλύπτοντας την αλήθεια που κρατούσαν κρυμμένη.

Ένας κυρίαρχος ορισμός των χρημάτων στον πολιτισμό μας είναι ότι αποτελούν κάτι για το οποίο πρέπει να παλέψουμε. Τα χρήματα, όπως προανέφερα, είναι το πιο συχνό θέμα διαπληκτισμών μεταξύ των ζευγαριών. Αν τα χρήματα αποτελούν πρόβλημα για εσένα, από πού έμαθες να τα συσχετίζεις με τις διαμάχες; Ίσως η οικογένειά σου αγωνίστηκε για τα χρήματα όταν ήσουν παιδί ή οι γονείς σου πάλεψαν για αυτά ή ο παππούς σου επιβίωσε της Παγκόσμιας Οικονομικής Ύφεσης του 1929 ή κάποιου πολέμου κι αυτό είχε ως αποτέλεσμα να γίνει υπερβολικά λιτός ή η μητέρα σου σού έδωσε απρόθυμα τα χρήματα για να αγοράσεις μια καραμέλα ή οι γονείς σου απαρνιόντουσαν τις διακοπές τους ή ένα καινούριο αυτοκίνητο επειδή είχαν ισχυρή εργασιακή ηθική και πίστευαν ότι η αυτοφροντίδα αποτελεί τρυφηλότητα ή… ή… ή…

Δεν γεννήθηκες έχοντας αρνητικούς συνειρμούς απέναντι στα χρήματα. Όλα μαθαίνονται. Ο προγραμματισμός σου στον «πυρήνα» σου δεν είναι καθόλου στον πυρήνα σου. Ο αληθινός σου πυρήνας βρίσκεται πολύ βαθύτερα από το κοινωνικό αποτύπωμα. Ο αληθινός σου εαυτός παραμένει απόλυτα, αιώνια συνδεδεμένος στην Πηγή σου η οποία είναι γεμάτη αγάπη, αφθονία και γενναιοδωρία. Το ταξίδι σου, λοιπόν, προς τη μεγάλη ευημερία, δεν σημαίνει να ταξιδέψεις σε μια ξένη ακτή. Είναι ένα ταξίδι επιστροφής προς την πατρίδα, στον αληθινό σου εαυτό.

Για να ξεκινήσεις να ανακτάς τον έμφυτο πλούτο που σου αξίζει, αναπροσδιόρισε τα χρήματα ως οδό πρόσβασης και ως έκφραση θετικής ενέργειας. Όταν δίνεις χρήματα, δίνεις ζωή. Όταν λαμβάνεις χρήματα, λαμβάνεις αγάπη. Όταν τα χρήματα ρέουν μέσω της οικονομίας, η ευτυχία κυκλοφορεί και πολλαπλασιάζεται. Τα χρήματα είναι ένα υγιές, σημαντικό αγαθό που έχει κανείς και μοιράζεται, το οποίο φέρνει χαρά. Όλες οι χρηματικές συναλλαγές είναι δηλώσεις ευγνωμοσύνης, αμοιβαίας υποστήριξης και απεριόριστης ευημερίας.

Τώρα, το συναίσθημα που προκαλείται είναι πολύ καλύτερο απ’ ό,τι με το απόφθεγμα «τα χρήματα είναι η ρίζα όλων των κακών» έτσι δεν είναι; Ο αρνητικός νους βλέπει τα χρήματα με αρνητικό τρόπο, ενώ ο γεμάτος αγάπη νους βλέπει αγάπη στα χρήματα. Τα χρήματα κατοικούν πολύ περισσότερο μέσα στο μυαλό σου παρά μέσα στο βιβλιάριο των επιταγών σου. Αυτό εξηγεί το γιατί όλες οι αλλαγές που πραγματοποιούνται στον κόσμο σου ξεκινούν πρώτα μέσα στο μυαλό σου. Ορίστε η αγαπημένη μου επιβεβαίωση σχετικά με τα χρήματα, την οποία πολλοί άνθρωποι έχουν σημειωμένη ή εκτυπωμένη στις επιταγές τους:

Κάθε ευρώ που ξοδεύω εμπλουτίζει την οικονομία,
ευλογεί όποιον αγγίζει
κι επιστρέφει σ’ εμένα πολλαπλασιασμένο.

Απόσπασμα από το βιβλίο “Ζήσε με Αφθονία Χωρίς να Πουλήσεις την Ψυχή σου”

Τι σημαίνει πραγματικά πρόοδος; Απόσπασμα από το βιβλίο “Ένα Τίποτα Μπορεί να Αλλάξει τα Πάντα”

Τι σημαίνει πραγματικά πρόοδος; Απόσπασμα από το βιβλίο “Ένα Τίποτα Μπορεί να Αλλάξει τα Πάντα” 1200 800 Ιβίσκος

Φανταστείτε ότι έχετε ένα παγάκι πάνω στο τραπέζι. Το δωμάτιο είναι κρύο και μπορείτε να δείτε την ανάσα σας. Η θερμοκρασία είναι στους μείον πέντε βαθμούς Κελσίου. Σιγά-σιγά το δωμάτιο αρχίζει να θερμαίνεται.

Μείον τέσσερις βαθμοί.

Μείον τρεις βαθμοί.

Το παγάκι εξακολουθεί να είναι ακέραιο μπροστά σας.

Μείον δύο βαθμοί.

Μείον ένας.

Ακόμη δεν γίνεται τίποτα.

Κι έπειτα… μηδέν βαθμοί Κελσίου. Το παγάκι αρχίζει να λιώνει. Η αύξηση της θερμοκρασίας κατά ένα βαθμό μπορεί φαινομενικά να μην είναι μεγάλη, αλλά δεν παύει να είναι το σημείο εκκίνησης για μια μεγάλη αλλαγή.

Η στιγμή μιας μεγάλης επιτυχίας είναι συνήθως αποτέλεσμα πολλών πρότερων δράσεων, που συνθέτουν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να επιτευχθεί μια σημαντική αλλαγή. Αυτό το μοτίβο το συναντάμε παντού. Ο καρκίνος κατά το 80% της ζωής του δεν εντοπίζεται και ξαφνικά εξαπλώνεται στο σώμα μέσα σε λίγους μήνες. Τα μπαμπού σχεδόν δεν φαίνονται τα πέντε πρώτα χρόνια της ζωής τους, γιατί απλώνουν υπογείως τις ρίζες τους, ώστε να μπορέσουν μετά να υψωθούν στα είκοσι επτά μέτρα μέσα σε μόλις έξι εβδομάδες.

Αντίστοιχα οι συνήθειες, συχνά φαίνεται, ότι δεν κάνουν καμία διαφορά μέχρι να περάσουμε το κατώφλι που θα ξεκλειδώσει ένα διαφορετικό επίπεδο δράσης για μας. Στα πρώτα και τα μεσαία στάδια κάθε προσπάθειας, πορευόμαστε στην Κοιλάδα της Απογοήτευσης. Περιμένουμε η πρόοδός μας να είναι κατακόρυφη και είναι απογοητευτικό το πόσο αναποτελεσματικές φαίνονται οι αλλαγές μας τις πρώτες μέρες, εβδομάδες ή ακόμα και μήνες. Νομίζουμε ότι μένουμε στάσιμοι. Όμως, είναι χαρακτηριστικό κάθε συνταγής επιτυχίας ότι τα σπουδαία αποτελέσματα αργούν να φανούν.

Αυτός είναι κι ένας από τους βασικούς λόγους, που δυσκολευόμαστε να υιοθετήσουμε συνήθειες οι οποίες έχουν διάρκεια. Οι περισσότεροι κάνουν κάποιες μικρές αλλαγές, δεν βλέπουν απτά αποτελέσματα και αποφασίζουν να σταματήσουν. Ίσως σκέφτεστε: «Τρέχω καθημερινά εδώ και ένα μήνα, γιατί δεν βλέπω καμία αλλαγή στο σώμα μου;» Αν κυριαρχήσει αυτή η σκέψη, είναι πολύ εύκολο να εγκαταλείψετε την προσπάθεια. Αλλά για να κατορθώσετε να επιτύχετε μια ουσιαστική διαφορά, πρέπει να επιμείνετε στις συνήθειές σας για μεγάλο χρονικό διάστημα, μέχρι να περάσετε τη λεγόμενη Καμπή της Λανθάνουσας Δυνατότητας.

Αν νιώσετε ότι δυσκολεύεστε να υιοθετήσετε μια καλή συνήθεια ή να αποβάλετε μια κακή συνήθεια, δεν συμβαίνει γιατί έχετε χάσει την ικανότητα να βελτιώνεστε. Συνήθως συμβαίνει γιατί δεν περάσατε ακόμη την Καμπή της Λανθάνουσας Δυνατότητας. Το να παραπονιέστε ότι δεν πετυχαίνετε τον στόχο σας, παρά τη σκληρή σας προσπάθεια, είναι σαν να παραπονιέστε για το παγάκι που δεν λιώνει από τους μείον τρεις βαθμούς Κελσίου έως τον μείον ένα βαθμό. Ο κόπος σας δεν πήγε στράφι, απλώς αποθηκεύτηκε. Γιατί όλη η δράση ξεκινάει από τους μηδέν βαθμούς.

Όταν επιτέλους περάσετε την Καμπή της Λανθάνουσας Δυνατότητας, οι περισσότεροι θα θεωρήσουν ότι τα καταφέρατε εν μία νυκτί! Ο κόσμος που μας περιβάλλει, βλέπει μόνο την κορύφωση της δράσης μας και όχι όσα προηγήθηκαν. Εσείς όμως, γνωρίζετε ότι η επιτυχία σας έγινε εφικτή χάρη στην προσπάθεια που καταβάλατε για πολύ καιρό, όταν πιστεύατε ότι δεν σημειώνατε πρόοδο.

Είναι το ανθρώπινο ισοδύναμο της γεωλογικής πίεσης. Δύο τεκτονικές πλάκες μπορεί να συγκλίνουν μεταξύ τους για εκατομμύρια χρόνια και η πίεση σταδιακά να συσσωρεύεται. Κι έπειτα κάποια μέρα, τρίβονται μεταξύ τους και πάλι με τον ίδιο τρόπο που το έκαναν όλα αυτά τα χρόνια, αλλά αυτή τη φορά η πίεση είναι μεγάλη. Γίνεται σεισμός. H αλλαγή μπορεί να συντελείται χρόνια, μέχρι να φτάσει στο σημείο της ορατής της εκτόνωσης.

Η επιδεξιότητα απαιτεί υπομονή. Οι Σαν Αντόνιο Σπερς (23), μια από τις πιο επιτυχημένες ομάδες στην ιστορία του NBA, έχουν μια φράση του κοινωνικού μεταρρυθμιστή Τζέικομπ Ρίις στα αποδυτήριά τους: «Όταν απελπίζομαι, κάθομαι και κοιτάζω κάποιον λιθοξόο να σφυροκοπάει την πέτρα του. Τη σφυροκοπάει ίσως και εκατό φορές, χωρίς να σχηματίζεται ούτε μια ρωγμή στην επιφάνειά της. Κι όμως στο εκατοστό πρώτο χτύπημα η πέτρα θα κοπεί στα δύο και ξέρω ότι αυτό δεν οφείλεται στο τελευταίο χτύπημα, αλλά σε όλα όσα είχαν προηγηθεί».

Απόσπασμα από το βιβλίο “Ένα Τίποτα Μπορεί να Αλλάξει τα Πάντα”

Μην εκπληρώσεις το δυναμικό σου – Απόσπασμα από το βιβλίο “Το Αντίδοτο”

Μην εκπληρώσεις το δυναμικό σου – Απόσπασμα από το βιβλίο “Το Αντίδοτο” 1000 668 Ιβίσκος

«Να σε ρωτήσω λοιπόν. Τι σημαίνει για εσένα “Να εκπληρώσεις το δυναμικό σου;”» ρώτησε με περιέργεια ο Σούφις.

«Τι εννοείς;» ξαφνιάστηκε η Δήμητρα. Δεν είχε σκεφτεί άλλη φορά τι σημασία αυτής της έκφρασης. «Ό,τι σημαίνει για όλους» είπε τελικά αποφεύγοντας να απαντήσει.

«Εντάξει» χαμογέλασε ο Σούφις. «Μάλλον δεν το έχεις σκεφτεί σε βάθος ποτέ. Δεν πειράζει. Όπως είπαμε την προηγούμενη φορά εκφράσεις που απευθύνονται στο συναίσθημά μας και μας κάνουν να νιώθουμε καλά, έχουμε την τάση να μην τις αναλύουμε για να τις κατανοήσουμε πληρέστερα. Ο διάβολος είναι στις λεπτομέρειες όμως…»

«Ουφ, εντάξει. Να εκπληρώσω το δυναμικό μου σημαίνει να γίνω η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου. Αυτή που Μπορώ να είμαι» είπε η Δήμητρα ανακυκλώνοντας τα μηνύματα που ακούγονται από τους “γκουρού” εκεί έξω που πουλούν ελπίδα και αυτοπραγμάτωση.

«Και ποια είναι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου; Πότε θα ξέρεις ότι είσαι αυτή που Μπορείς να είσαι, άρα έχεις εκπληρώσει το δυναμικό σου;» επέμεινε ο Σούφις σε μια μορφή Σωκρατικών ερωτήσεων προσπαθώντας να βοηθήσει τη Δήμητρα να δει την παγίδα πίσω από αυτές τις πεποιθήσεις. «Μου λες, δηλαδή, ότι υπάρχει μια εκδοχή του εαυτού σου που είναι η καλύτερη και η οποία δε θα σηκώνει βελτίωση; Μου λες ότι κάποια στιγμή θα είσαι αυτή που Μπορείς να είσαι και δε θα Μπορείς να γίνεις και κάτι παραπάνω;» ρώτησε διευκρινιστικά ο Σούφις. «Το καταλαβαίνω» είπε ήρεμα ο Σούφις. «Συχνά δε μας είναι ευχάριστο να ανατρέπουμε χιλιοειπωμένες ιδέες που έχουν ριζώσει μέσα μας. Μας ξεβολεύει και αυτό δεν αρέσει σχεδόν σε κανέναν. Καταλαβαίνεις, λοιπόν, πως, όποια και αν γίνεις, πάντα θα Μπορείς να κάνεις και κάτι παραπάνω; Πως πάντα θα υπάρχει περιθώριο να βελτιωθείς; Είναι σαν να σου λένε να μετρήσεις μέχρι τον μεγαλύτερο αριθμό που Μπορείς. Δε γίνεται. Πάντα Μπορείς να μετρήσεις και ένα νούμερο παραπάνω από αυτόν τον αριθμό. Ποτέ δε θα νιώσεις ότι τα κατάφερες αφού όντως, ποτέ δεν μπορείς να τα καταφέρεις εξαιτίας του τρόπου που τίθεται το ζήτημα. Είναι άλλη μια έννοια που σε κάνει να νιώθεις πως Χάνεις όπως το Αξίζω».

«Ναι, αλλά αν τώρα κάνω κάτι που δε μου αρέσει και μέσα μου υπάρχει μια ζωγράφος, τότε δεν αδικώ τον εαυτό μου αν μένω στη δουλειά μου; Για να εκπληρώσω το δυναμικό μου δε θα πρέπει να γίνω ζωγράφος;» αντέτεινε η Δήμητρα που είχε επανέλθει δυναμικά.

«Πολύ ωραία ερώτηση. Αν γίνεις ζωγράφος πότε θα νιώσεις ότι έχεις εκπληρώσει το δυναμικό σου; Όταν ζωγραφίζεις σπίτι σου; Όταν πουλήσεις έναν πίνακα; Όταν ανοίξεις δικό σου ατελιέ; Όταν κάνεις μια έκθεση; Όταν πάρουν έναν πίνακά σου σε ένα μουσείο; Σε ποιο σημείο, στις πόσες εκθέσεις / πωλήσεις / πίνακες, θα νιώσεις ότι εκπλήρωσες το δυναμικό σου και έγινες αυτή που Μπορείς να είσαι, οπότε δεν Μπορείς παραπάνω;» επέμεινε ξανά ο Σούφις.

«Δεν ξέρω» παραιτήθηκε η Δήμητρα. «Μα, τι σε έπιασε τώρα; Αφού όλοι μιλάνε για την πυραμίδα των αναγκών του Maslow, στην κορυφή της οποίας είναι η αυτοπραγμάτωση. Να γίνουμε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας. Υποτίθεται ότι αυτός είναι ο σκοπός στη ζωή μας. Το είπε και ο Carl Jung “Κάθε ανθρώπινη ζωή εμπεριέχει ένα δυναμικό. Αν αυτό το δυναμικό δεν εκπληρωθεί, αυτή η ζωή χαραμίστηκε”. Αυτό δε σου φτάνει;»

«Δήμητρα, αν επιλέξεις να πιστεύεις άκριτα ό,τι κάποιος λέει, όποιος και αν είναι αυτός, το σέβομαι. Να γνωρίζεις όμως ότι το κάνεις. Εγώ είμαι εδώ για να σου δείξω και έναν άλλο τρόπο να σκέφτεσαι και ας τυχαίνει να αμφισβητεί αυτά που είπε ο Maslow και ο Jung».

«Κι εσύ ποιος ΕΙΣΑΙ που αμφισβητείς τον Maslow και τον Jung;» επιτέθηκε η Δήμητρα. «Ή τον Winnicott στην πρώτη μας συνάντηση».

«Άραγε, τι συμβαίνει τώρα;» είπε ήρεμα ο Σούφις. «Πήγαμε κατευθείαν στο Fixed Mindset. Έχουμε τρεις ανθρώπους που αξιολογούνται πολύ υψηλά στην ανθρωπότητα και εγώ που δε με γνωρίζεις καλά, λέω κάτι αντίθετο, οπότε αναρωτιέσαι πώς τολμώ να αμφισβητήσω κάποιον υψηλότερα από εμένα στην ιεραρχία; Επίσης, αν πρόσεξες δεν αμφισβήτησα ποτέ τον Maslow ή τον Jung ή τον Winnicott, καθώς προσωπικά δεν αξιολογώ ανθρώπους, όπως συζητήσαμε, αλλά κάτι που είπαν. Στο Fixed Mindset το ποιος ΕΙΜΑΙ ταυτίζεται με το τι κάνω, όμως με το που αμφισβήτησα κάτι που έκαναν ή είπαν, υπέθεσες ότι αμφισβητώ το ποιοι ΕΙΝΑΙ, το οποίο δε συμβαίνει. Βλέπεις πώς λειτουργούν όσα λέμε στην πράξη;» είπε μαλακά ο Σούφις, χωρίς να έχει προσβληθεί καθόλου.

«Έχεις δίκιο. Αμφισβητείς κάτι που είπαν, όχι τους ανθρώπους τους ίδιους. Είναι τόσο εύκολο να κάνει κάποιος το άλμα». Η Δήμητρα είχε επανέλθει.

«Αυτό που είπαν μπορεί να το αμφισβητήσει ο οποιοσδήποτε, αρκεί να στηρίξει την άποψή του με επιχειρήματα και δεδομένα. Αυτό είναι το καλό με την επιστημονική διαδικασία, Δήμητρα. Ο καθένας μπορεί να υποστηρίξει μια άποψη και μετά η επιστημονική κοινότητα είναι εκεί για να πέσει επάνω του και να του πει ότι κάνει λάθος. Για να εδραιωθεί μια επιστημονική θεωρία, πολλοί άνθρωποι θα πρέπει να την έχουν δει, να έχουν προσπαθήσει να την αμφισβητήσουν και να την διαψεύσουν αλλά να έχουν αποτύχει, οπότε τελικά να επικρατήσει. Το αντίθετο είναι ο δογματισμός όπου υποστηρίζεται μια άποψη μόνο και μόνο επειδή την είπε κάποιος ή ένα Βιβλίο και απλά την πιστεύουμε χωρίς να την διερευνούμε. Όπως είπε ο διάσημος νομπελίστας φυσικός Richard Feynman, “Η θρησκεία και ο δογματισμός είναι νοοτροπία πίστης. Η επιστήμη, νοοτροπία αμφισβήτησης”. Σαφώς και η επιστημονική διαδικασία έχει χίλια προβλήματα, που δε θα αναφέρω τώρα, αλλά σαν φιλοσοφία είναι μια αυτοδιορθωτική διαδικασία που, ό,τι λέγεται από κάποιον, επανεξετάζεται μέχρι να πειστούν αρκετοί άνθρωποι ότι είναι κάτι με το οποίο αξίζει το χρόνο τους να ασχοληθούν. Ό,τι σου λέω λοιπόν, είσαι ευπρόσδεκτη να το αμφισβητήσεις επίσης με λογική και επιχειρήματα. Δε θέλω να με πιστέψεις. Θέλω να πειστείς για ό,τι συζητάμε».

Απόσπασμα από το βιβλίο “Το Αντίδοτο

Πώς οι Συναισθηματικά Ανώριμοι Γονείς Επιδρούν στην Ενήλικη Ζωή των Παιδιών τους

Πώς οι Συναισθηματικά Ανώριμοι Γονείς Επιδρούν στην Ενήλικη Ζωή των Παιδιών τους 1000 667 Ιβίσκος

Το να μεγαλώνεις σε ένα οικογενειακό περιβάλλον με συναισθηματικά ανώριμους γονείς είναι μια μοναχική εμπειρία. Αυτού του είδους οι γονείς δείχνουν και φέρονται κανονικότατα, καθώς ενδιαφέρονται για τη σωματική υγεία του παιδιού τους παρέχοντας γεύματα και φροντίδα. Ωστόσο, αν δεν προσπαθήσουν να δημιουργήσουν υγιείς συναισθηματικούς δεσμούς με το παιδί τους, εκείνο θα αποκτήσει κενό όσον αφορά ένα αυθεντικό αίσθημα ασφάλειας.

Η μοναξιά του να αισθάνεσαι αόρατος απ’ τους άλλους αποτελεί μια οδύνη τόσο θεμελιώδη όσο και ο σωματικός πόνος, όμως δεν είναι κάτι που φαίνεται εξωτερικά. Η συναισθηματική μοναξιά είναι μια απροσδιόριστη και εσωτερική εμπειρία, καθόλου εύκολη να εντοπιστεί ή να περιγραφεί. Ίσως να το αποκαλούσες ως ένα αίσθημα κενού, έλλειψης ή απλά πως είσαι μόνος σου στον κόσμο. Κάποιοι άνθρωποι έχουν αποκαλέσει αυτό το αίσθημα ως υπαρξιακή μοναξιά, όμως δεν υπάρχει τίποτα το υπαρξιακό σε αυτό. Αν το νιώθεις, τότε προέρχεται απ’ το οικογενειακό σου περιβάλλον.

Τα παιδιά δεν έχουν κανέναν τρόπο να εντοπίσουν την έλλειψη συναισθηματικής επαφής στη σχέση τους με τους γονείς τους, καθώς αδυνατούν να συλλάβουν αυτήν την έννοια. Και είναι ακόμα πιο απίθανο να κατανοήσουν πως οι γονείς τους είναι συναισθηματικά ανώριμοι. Το μόνο που έχουν είναι ένα αίσθημα κενού, το οποίο αποτελεί και τον τρόπο που ένα παιδί βιώνει τη μοναξιά. Με έναν ώριμο γονέα, το μόνο που έχει να κάνει ένα παιδί που αισθάνεται μόνο είναι να πάει κοντά του και να πάρει στοργή.

Απόσπασμα από το βιβλίο “Δυστυχώς δεν Διάλεξα τους Γονείς μου

Δημιούργησε Μια Ταυτότητα Ακόμα

Δημιούργησε Μια Ταυτότητα Ακόμα 804 473 Ιβίσκος

Τι ακριβώς ορίζεται ως ταυτότητα; Την ορίζω ως το σύνολο των σκέψεων, αντιλήψεων και πεποιθήσεων που θεωρούμε σαν τα πιο αληθινά στοιχεία της εσωτερικής μας ύπαρξης. Μπορείς να προσποιηθείς ή να ενεργήσεις με συγκεκριμένο τρόπο για τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά δεν μπορείς να πεις ψέματα στον εαυτό σου, όταν πρόκειται για τα παραπάνω στοιχεία. Βαθιά μέσα σου, γνωρίζεις τι ισχύει για σένα.

Για να το θέσουμε διαφορετικά, η ταυτότητα ορίζεται ως εξής: αυτό που αντιλαμβανόμαστε για τον εαυτό μας είναι και αυτό που πιστεύουμε για εμάς.

Και σε αυτό το σημείο βρίσκεται το παράδοξο για την ταυτότητα. Πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν ότι θα μπορούσαν να βελτιώσουν σημαντικά τη ζωή τους, αν άλλαζαν την ταυτότητά τους. Ωστόσο, αρκετοί δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν τα απαραίτητα βήματα, ακόμα και αν είναι για το συμφέρον τους.

Είσαι διατεθειμένος να θυσιάσεις αυτό που είσαι γι’ αυτό που θα μπορούσες να γίνεις; H απάντηση θα έπρεπε να είναι ένα δυνατό «Ναι». Αυτό είναι ένα λογικό συμπέρασμα και θεωρείται προφανές, ωστόσο παραμένει μυστήριο γιατί τόσοι άνθρωποι παλεύουν με αυτό το θεμελιώδες ερώτημα. Δεν βρίσκεσαι σ’ αυτή τη Γη για να είσαι ένα κούτσουρο απελέκητο ή ένα σακί κάρβουνο αφημένο στο έδαφος. Η αποστολή σου είναι να συνεχίζεις να αναπτύσσεσαι, να εξελίσσεσαι και να μαθαίνεις να ζεις μια ολοκληρωμένη και ευτυχισμένη ζωή. Αν λειτουργήσεις κατ’ αυτόν τον τρόπο, η ταυτότητά σου θα αλλάξει.

Η ταυτότητα αποτελεί τόσο σημαντικό στοιχείο, επειδή ξεκλειδώνει πολλά άλλα εξαιρετικά στοιχεία στη ζωή σου. Όταν δημιουργείς Μια Ταυτότητα Ακόμα, δίνεις στον εαυτό σου το δώρο του ελέγχου υπαγορεύοντάς του εσωτερικά μηνύματα, αντί να αφεθείς να εξουσιάζεσαι από εξωτερικές δυνάμεις που έχουν υπονομεύσει την ευτυχία σου, πιθανότατα από την ημέρα που γεννήθηκες.

Απόσπασμα από το βιβλίο “Η Δύναμη του 1 Ακόμα

Όλα αρχίζουν με την αλλαγή της αντίληψης του εαυτού σου…

Όλα αρχίζουν με την αλλαγή της αντίληψης του εαυτού σου… 1200 994 Ιβίσκος

Σε καλώ να είσαι δεκτικός σε μία ριζοσπαστική νέα ιδέα σχετικά με τον εαυτό σου. Είναι ριζοσπαστική γιατί από τότε που άφησες τη μήτρα της μητέρας σου έχεις υποστεί μια πολιτιστική προσαρμογή σχεδιασμένη να σε βοηθήσει να είσαι ευχαριστημένος ζώντας μια «κανονική ζωή» στο επίπεδο της συνηθισμένης επίγνωσης, που σε γενικές γραμμές σημαίνει να αποδέχεσαι ό,τι σου δίνει η ζωή. Με διάφορους τρόπους έχεις προγραμματιστεί να πιστεύεις ότι δεν διαθέτεις τη γνώση ή την ικανότητα να πραγματώνεις την εκπλήρωση των επιθυμιών και των ευχών σου.

Λέω όσο πιο καθαρά μπορώ: Υπάρχει ένα επίπεδο επίγνωσης στο οποίο μπορείς να επιλέξεις να ζεις και να ανακαλύψεις ότι εκπληρώνονται όλα όσα επιθυμείς για σένα, φτάνει να είσαι πρόθυμος να αλλάξεις την αντίληψη που έχεις για τον εαυτό σου ως συνηθισμένου ανθρώπου. Σε αυτό το βιβλίο θα ερευνήσω μαζί σου εκείνα που έχω μελετήσει, μάθει, ενστερνιστεί, εφαρμόσει και ζήσει σχετικά με τις δυνάμεις της πραγμάτωσης. Όλα αρχίζουν με την αλλαγή της αντίληψης του εαυτού σου. Θα ήθελα να πω μερικά πράγματα γι’ αυτές τις δύο έννοιες – συνηθισμένο και ασυνήθιστο.

Το συνηθισμένο είναι, πώς να το πω, πολύ συνηθισμένο. Σημαίνει ότι κάνεις όλα όσα ο πολιτισμός σου και η οικογένειά σου σε έχουν προγραμματίσει να κάνεις. Υποδηλώνει ότι ταιριάζεις με το περιβάλλον σου, μελετάς σκληρά, ακολουθείς τους κανόνες, εκπληρώνεις τις υποχρεώσεις σου, συμπληρώνεις έντυπα, πληρώνεις τους φόρους σου, βρίσκεις μια δουλειά και κάνεις όλα όσα κάνει ένας νομοταγής πολίτης. Και ύστερα συνταξιοδοτείσαι, παίζεις με τα εγγόνια σου και τελικά πεθαίνεις. Θέλω να τονίσω ότι δεν υπάρχει τίποτε κακό σ’ αυτό το σενάριο –είναι απολύτως εντάξει– αλλά εάν κι εσύ το έβρισκες απολύτως αποδεκτό, δεν θα διάβαζες τώρα αυτό το βιβλίο.

Το ασυνήθιστο περιλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του συνηθισμένου, επειδή όλοι ζούμε στον ίδιο υλικό κόσμο. Θα υπάρχουν έντυπα που πρέπει να συμπληρωθούν, κανόνες που απαιτούν να γίνουν σεβαστοί, λογαριασμοί να πληρωθούν και οικογενειακές υποχρεώσεις που πρέπει να φροντιστούν. Αλλά η ασυνήθιστη επίγνωση συνδέεται με την ψυχή σου, αυτή την αόρατη, χωρίς όρια ενέργεια που κοιτάζει τον έξω κόσμο πίσω από τα μάτια σου και έχει πολύ διαφορετικά ενδιαφέροντα από εκείνα του συνηθισμένου εαυτού σου.

Απόσπασμα από το βιβλίο “Εκπλήρωση Επιθυμιών

Η συναισθηματική μοναξιά υφίσταται ανεξαρτήτως φύλου

Η συναισθηματική μοναξιά υφίσταται ανεξαρτήτως φύλου 1200 800 Ιβίσκος

Παρότι ο αριθμός των γυναικών υπερβαίνει ακόμα εκείνον των ανδρών που αναζητούν βοήθεια στην ψυχοθεραπεία, έχω δουλέψει με πολλούς άνδρες που έχουν βιώσει αισθήματα μοναξιάς στην πρώτη τους σχέση. Κατά έναν τρόπο, για κείνους είναι ακόμα πιο οδυνηρό μια και η κουλτούρα μας υπαγορεύει πως οι άνδρες πρέπει να έχουν λιγότερες συναισθηματικές ανάγκες. Κοιτώντας όμως τα ποσοστά αυτοκτονιών και βίας βλέπουμε πως κάτι τέτοιο δεν ευσταθεί. Οι άνδρες είναι πιθανότερο να γίνουν βίαιοι ή αυτόχειρες μπροστά στη συναισθηματική απελπισία. Άνδρες που στερούνται συναισθηματικής επαφής, ενός αισθήματος ένταξης ή φροντίδας και προσοχής, μπορούν να νιώσουν εξίσου κενοί, ωστόσο ενδεχομένως να το κρύψουν. Η συναισθηματική επαφή είναι μια πρωταρχική ανθρώπινη ανάγκη, ανεξάρτητα απ’ το φύλο.

Τα παιδιά που νιώθουν πως δεν μπορούν να συνδεθούν συναισθηματικά με τους γονείς τους συχνά προσπαθούν να ενισχύσουν τον δεσμό τους με εκείνους, ενσαρκώνοντας οποιονδήποτε ρόλο θεωρούν πως θα τους αρέσει. Παρόλο που κάτι τέτοιο ίσως τους αποφέρει ένα πρόσκαιρο αίσθημα αποδοχής, δεν επιτυγχάνει αυθεντική συναισθηματική εγγύτητα. Οι συναισθηματικά αποκομμένοι γονείς δεν αναπτύσσουν ξαφνικά μια ικανότητα ενσυναίσθησης απλά επειδή το παιδί τους κάνει κάτι που τους ευχαριστεί.

Άνθρωποι που στερήθηκαν την επαφή ως παιδιά, άνδρες και γυναίκες εξίσου, συχνά δεν μπορούν να πιστέψουν πως κάποιος θέλει να έχει σχέση μαζί τους γι’ αυτό που πραγματικά είναι. Πιστεύουν πως αν κάποιος επιθυμεί κάποια επαφή μαζί τους, τότε πρέπει να ενσαρκώσουν έναν ρόλο ο οποίος πάντα βάζει το άλλο άτομο πρώτο.

Από το βιβλίο Δυστυχώς δεν Διάλεξα τους Γονείς μου

Μην βιάζεσαι, άφησε τη ζωή να ξεδιπλώσει την άγνωστη ομορφιά της…

Μην βιάζεσαι, άφησε τη ζωή να ξεδιπλώσει την άγνωστη ομορφιά της… 1200 769 Ιβίσκος

Κάποιες φορές, από τη φύση μας, τείνουμε να βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα, τα οποία δεν έχουν πάντοτε μια στέρεη βάση. Έχουμε μάθει να βιαζόμαστε να «τερματίσουμε», σαν να τρέχουμε κατοστάρι. Βιαζόμαστε να κρίνουμε ανθρώπους και καταστάσεις. Βιαζόμαστε να ενηλικιωθούμε, να πάρουμε το πτυχίο μας, να βρούμε εργασία, να αγοράσουμε αυτοκίνητο και να πάρουμε σύνταξη. Βιαζόμαστε να περάσει η εβδομάδα, για να έρθει το Σαββατοκύριακο. Βιαζόμαστε να περάσει το φθινόπωρο, ο χειμώνας και η άνοιξη για να έρθει το καλοκαίρι.

Κι έπειτα, πάλι από την αρχή. Είναι υπέροχο να βάζουμε στόχους, να κάνουμε τα πάντα για να τους πετύχουμε και να αναμένουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Όμως, για να περάσουμε καλά το Σαββατοκύριακο, είναι σημαντικό να απολαμβάνουμε και τις καθημερινές. Για να απολαύσουμε τις καλοκαιρινές διακοπές, είναι ωφέλιμο να απολαμβάνουμε και τις άλλες εποχές. Εξάλλου, όπως έλεγε ο βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας Γάλλος συγγραφέας, Albert Camus, «Στη μέση του χειμώνα, ανακάλυψα μέσα μου ένα ακατάβλητο καλοκαίρι». Γιατί, από εμάς και τις επιλογές μας εξαρτάται εάν θα νιώθουμε σαν να είναι «χειμώνας» ή «καλοκαίρι». Και το ερώτημα που έγκειται εδώ είναι εάν έχει σημασία το «έξω», το «περιτύλιγμα». Κατά τη γνώμη μου, σαφώς και έχει. Αλλιώς, για παράδειγμα, τα βιβλία δεν θα είχαν εξώφυλλο. Θα ξεκινούσαν κατευθείαν από την πρώτη σελίδα. Και σ’ ένα βιβλίο, το εξώφυλλο μπορεί να δείξει πολλά. Τι θα ακολουθήσει, ποιο είναι το περιεχόμενο, πόση φαντασία έχει και πόση δουλειά έχει γίνει για να βγει αυτό το αποτέλεσμα. Το σημείο-κλειδί είναι να είναι αντιπροσωπευτικό για να μην σε αποπροσανατολίζει. Αντίστοιχα και με τους ανθρώπους. Εξυπακούεται ότι μπορεί να λέει πολλά η ένδυσή μας, η εμφάνισή μας και πόσο προσέχουμε τον εαυτό μας, εν γένει. Αλλά μην βιαστείς να βγάλεις συμπέρασμα. Δώσε την ευκαιρία στο βιβλίο που σου έκαναν δώρο ή στον άνθρωπο που μόλις, γνώρισες. Μην κρίνεις μόνο από το περιτύλιγμα.

 

Από το βιβλίο Ταξίδι Δίχως Τέλος του Νίκου Γιαννακόπουλου

Άραγε αυτό που νιώθεις είναι πραγματικά δικό σου δημιούργημα;

Άραγε αυτό που νιώθεις είναι πραγματικά δικό σου δημιούργημα; 1500 1001 Ιβίσκος

Φαίνεται να μοιραζόμαστε μιαν ασυνείδητη υποχρέωση να επιλύσουμε τις τραγωδίες του παρελθόντος της οικογένειάς μας. Σε μιαν ασυνείδητη απόπειρα να θεραπεύσετε την οικογενειακή οδύνη, ενδεχομένως να μοιραστείτε το ανεπίλυτο πένθος της γιαγιάς σας που περιβάλλει τον θάνατο της μητέρας της, του συζύγου της ή του παιδιού της. Το συναίσθημά της «Έχω χάσει τα πάντα» μπορεί να ζει μέσα σας ως φόβος ότι κι εσείς επίσης θα χάσετε τα πάντα. Αυτές οι προτάσεις επηρεάζουν τον τρόπο που ξέρετε τον εαυτό σας. Επηρεάζουν τις επιλογές σας. Επηρεάζουν το πώς αντιδρούν το μυαλό και το σώμα σας στον κόσμο γύρω σας. Φανταστείτε την επίδραση μιας πρότασης όπως «Θα με αφήσει» να ακούγεται στο πίσω μέρος της επίγνωσής σας όταν ο άντρας των ονείρων σας σας κάνει πρόταση γάμου. Ή αναλογιστείτε τον αντίκτυπο μιας πρότασης όπως «Θα κάνω κακό στο παιδί μου» στην περίπλοκη βιολογική και συναισθηματική κατάσταση μιας νεαρής μέλλουσας μητέρας. Αφουγκραστείτε ξανά τα λόγια της βασικής σας πρότασης. Πείτε τα δυνατά.

Είστε σίγουρος/η ότι είναι δικά σας; Ποιος/α στην οικογένειά σας μπορεί να είχε λόγο να αισθάνεται το ίδιο;

Σκεφτείτε τους γονείς και τους παππούδες σας. Μήπως βίωσαν κάποιο γεγονός τόσο οδυνηρό, ώστε να μιλούν σπανίως γι’ αυτό; Μήπως έχασαν ένα νεογέννητο μωρό ή είχαν κάποια αποβολή σε προχωρημένη εγκυμοσύνη; Μήπως τους εγκατέλειψε ένας μεγάλος έρωτας ή μήπως έχασαν έναν γονέα ή κάποιο αδέλφι όταν ήταν νέοι; Μήπως ένιωθαν ένοχοι επειδή έβλαψαν κάποιον; Μήπως κατηγορούν τους εαυτούς τους για κάτι;

Αν δεν σας έρχεται τίποτα στο μυαλό, μπορείτε να κοιτάξετε άλλη μια γενιά πίσω στους προπαππούδες σας ή σε κάποιον θείο ή θεία…

Από το βιβλίο Μην Κατηγορέις τον εαυτό σου

Ο Εσωτερικός Πόλεμος

Ο Εσωτερικός Πόλεμος 612 408 Ιβίσκος

Ο Δημιουργός μου έδειξε ότι είμαστε όλοι συνδεδεμένοι—ότι οι ζωές μας είναι συνυφασμένες μεταξύ τους. Με μια πιο βαθιά και αληθινή έννοια, είμαστε όλοι μέλη της ίδιας οικογένειας.

Κάποιοι θα διαφωνούσαν με αυτό, γιατί, επιφανειακά, φαινόμαστε όλοι τόσο διαφορετικοί μεταξύ μας. Όμως μοιάζουμε περισσότερο από όσο νομίζουμε. Διότι όλες οι καρδιές, ανεξαρτήτως καταγωγής, πρέπει να βαδίζουν στον ίδιο δρόμο, τον δρόμο της ζωής.

Οι ζωές μας είναι το πέρασμά μας μέσα από την ερημιά.

Στο δικό μου πέρασμα, έχω νιώσει τον πόνο του να επιλέγεις τον πόλεμο αντί της ειρήνης, όπως κι εσείς. Διότι ζείτε σε μια εποχή μεγάλων και τρομερών πολέμων. Πολέμων μεταξύ εθνών, θρησκειών και πολιτισμών. Πολέμων μεταξύ γειτόνων, φίλων και μελών της ίδιας οικογένειας. Πολέμων ακόμη και ενάντια στον ίδιο σας τον εαυτό.

Ο πόλεμος μάς χωρίζει από τους άλλους ανθρώπους. Καταπνίγει τη χαρά μας, μάς γεμίζει φόβο και μας δημιουργεί θυμό.

Μέσα σε όλον αυτόν τον πόνο, πόσο συχνά συνειδητοποιούμε ότι πιθανά εμείς έχουμε τη δύναμη να δώσουμε ένα τέλος σε αυτούς τους πολέμους;

Ο πόλεμος δεν αρχίζει ούτε τελειώνει από ηγέτες και στρατούς. Στην πραγματικότητα, ο πόλεμος αρχίζει και τελειώνει μέσα στον καθέναν από εμάς, μέσα στις καρδιές μας.

Όταν επιλέγουμε να μην νοιαζόμαστε για τους άλλους, τυφλώνουμε τους εαυτούς μας και δεν βλέπουμε το φως τους. Και, καθώς είμαστε τυφλωμένοι, αναπόφευκτα η εικόνα μας για τον κόσμο γίνεται πιο σκοτεινή, παραμορφωμένη και ψευδής, καλύπτοντας έτσι το φως της αλήθειας.

Δεν βλέπουμε πλέον έναν άνθρωπο να στέκεται μπροστά μας, βλέπουμε έναν εχθρό—ένα άτομο χωρίς ανθρωπιά μέσα του.

Το να βρίσκονται σε πόλεμο οι καρδιές μας, σημαίνει πως προσκαλούμε τον πόλεμο και στη ζωή μας.

Και το να διατηρούμε αυτόν τον πόλεμο στις καρδιές μας, σημαίνει πως διαιωνίζουμε τον πόλεμο και στη ζωή μας…

Από το βιβλίο “Πέντε Θρύλοι”

Privacy Preferences

When you visit our website, it may store information through your browser from specific services, usually in the form of cookies. Here you can change your Privacy preferences. It is worth noting that blocking some types of cookies may impact your experience on our website and the services we are able to offer.

Click to enable/disable Google Analytics tracking code.
Click to enable/disable Google Fonts.
Click to enable/disable Google Maps.
Click to enable/disable video embeds.
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώσουμε την εμπειρία πλοήγησης στην ιστοσελίδα μας.