• Δωρεάν μεταφορικά από 29 €

Ιβίσκος

Ανθηρά Μυαλά!

Δες τι είπε η Κατερίνα Τσεμπερλίδου για το βιβλίο “Ταξίδι Δίχως Τέλος”

Δες τι είπε η Κατερίνα Τσεμπερλίδου για το βιβλίο “Ταξίδι Δίχως Τέλος” 1080 1080 Ιβίσκος

Ένα βιβλίο πολύ ιδιαίτερο αφού συνδυάζει τη μυθοπλασία με την αυτογνωσία. Ένα βιβλίο για το ταξίδι της ζωής και τις αποφάσεις που καλούμαστε να πάρουμε.

Η ιστορία ζωής του κεντρικού ήρωα μάς ταξιδεύει στο χρόνο, θα ταυτιστούμε με τα στάδια της διαδρομής του και θα αντιληφθούμε το δώρο της ζωής. Κατανοούμε το δρόμο που παίρνει ο κεντρικός χαρακτήρας, αφού παρακολουθούμε τη ζωή του από τη γέννησή του μέχρι την αναχώρησή του από τον κόσμο.

Καρπός ενός δυνατού έρωτα, ο Ανρί είναι γιος ενός δικηγόρου και θα γίνει και ο ίδιος δικηγόρος, μέχρι να έρθει η στιγμή να σπάσει το κατεστημένο και να φύγει από το γραφείο του πατέρα του. Μετά από μια κρίση αυτοπροσδιορισμού, θα ξεκινήσει τη δική του πορεία, στοχοπροσηλωμένος στο επαγγελματικό του μέλλον. Θα βρει μια γυναίκα, την Ευαγγελία, θα την αγαπήσει, θα κάνουν παιδιά και θα ζήσουν μαζί όλα τα σκαμπανεβάσματα που έχει κάθε ζευγάρι.

Μια ολόκληρη ζωή γεμάτη ερωτηματικά, πισωγυρίσματα, κομβικές αποφάσεις, αυτό είναι το θέμα του καινούργιου βιβλίου του Νίκου Γιαννακόπουλου. Ο ήρωάς του θα ζήσει τη δική του ζωή με το δικό του, μοναδικό τρόπο.

Πώς διαχειριζόμαστε το χρόνο της ζωής μας και πώς μας καθορίζουν τα πρόσωπα που διαλέγουμε να αγαπήσουμε ή να συνεργαστούμε μαζί τους.

Σε όλη την πλοκή του βιβλίου, υπάρχουν συμβουλές συμπεριφοράς, αξίες ζωής, αναφορές σε ρήσεις γνωστών φιλοσόφων, πράγμα που διαμορφώνει το βιβλίο σε ενδιαφέρον, χρήσιμο και γεμάτο με τη σοφία της αυτογνωσίας.

Οι συμπυκνωμένες του αλήθειες εμπνέουν τον αναγνώστη να κάνει το δικό του ταξίδι με το μοναδικό του τρόπο.

Θα σε παρακινήσει να εξερευνήσεις τον εαυτό σου, τις αποφάσεις σου, τα μαθήματα ζωής που πήρες, απλά και μόνο διαβάζοντας την ιστορία ζωής κάποιου άλλου, του κεντρικού ήρα του βιβλίου «Ταξίδι δίχως τέλος».

Ένα βιβλίο ταξίδι-ζωής, που ο καθένας μας ταξιδεύει, φτάνει να το κάνει με συνειδητότητα.

Θα σε συντροφέψει στις κρύες νύχτες του χειμώνα.

Παρουσίαση του βιβλίου “Τι Συναίσθημα θα Φάμε Σήμερα” στο φεστιβάλ της ΔΕΒΘ

Παρουσίαση του βιβλίου “Τι Συναίσθημα θα Φάμε Σήμερα” στο φεστιβάλ της ΔΕΒΘ 1080 1920 Ιβίσκος

Παρουσίαση του βιβλίου “Ταξίδι Δίχως Τέλος” στο φεστιβάλ της ΔΕΒΘ

Παρουσίαση του βιβλίου “Ταξίδι Δίχως Τέλος” στο φεστιβάλ της ΔΕΒΘ 1080 1920 Ιβίσκος

Η παγίδα της θετικής σκέψης

Η παγίδα της θετικής σκέψης 1200 800 Ιβίσκος

«Κάθε εμπόδιο για καλό».
«Ευτυχώς, τελικά, που αρνήθηκε να βγει μαζί μου ραντεβού».
«Ό,τι και να γίνει θα με ωφελήσει».
«Για καλό δε μου πρότειναν υψηλότερη θέση».

Μήπως έχεις πει κάτι αντίστοιχο στον εαυτό σου, τελευταία;
Οι περισσότεροι από εμάς το κάνουμε, κατά καιρούς. Και είναι μια χαρά να είμαστε αισιόδοξοι και θετικοί.
Όμως, όπως αναφέρει η Αγνή Μαριακάκη, η θετική σκέψη έχει τη θέση της μόνο αφού διαχειριστείς τα συναισθήματά σου. Μόνο αφού τα δεις κατάματα και τα αντιμετωπίσεις.
Όχι πριν.
Ξέρεις γιατί;
Επειδή, αν για κάθε γεγονός που σου συμβαίνει λες ότι είναι για καλό και έχεις μόνο να κερδίσεις, συνομολογείς ότι μια ανώτερη δύναμη ορίζει τον κόσμο σου. Ό,τι και να κάνεις εσύ δε θα έχει σημασία, αφού πάντα θα επωφελείσαι.

Μη βιαστείς να διαφωνήσεις μαζί μου.
Καταλαβαίνω γιατί μπορεί να το κάνεις. Και δεν το κρίνω. Ίσως, θέλεις να διώξεις το άγχος από πάνω σου. Να πεις στον εαυτό σου ότι δεν έχασες, απλά πήρες μια μικρότερη νίκη.
Έχει κάποια λογική. Ωστόσο, με αυτό τον τρόπο δεν αναλαμβάνεις, πλήρως, την ευθύνη της ζωής σου. Άσε που όταν δε βιώνεις το αρνητικό συναίσθημα αυτό διευρύνεται μέσα σου. Και αργά ή γρήγορα θα εμφανιστεί.
Δεν προτείνω, λοιπόν, να μεμψιμοιρείς και να τα βλέπεις όλα αρνητικά. Το αντίθετο.
Πιστεύω, ακράδαντα, ότι μέσα από κάθε εμπόδιο, απόρριψη και αποτυχία μπορείς να βρεις ένα ή περισσότερα θετικά.
Και αυτό να κάνεις. Να μη μένεις στο γεγονός. Εξάλλου, στο γεγονός εσύ δίνεις χρώμα. Εσύ του δίνεις το πρόσημο.
Όμως, μπορείς να παραδεχθείς στον εαυτό σου ότι τα πράγματα δεν πήγαν, ακριβώς όπως σχεδίαζες. Και δεν υπάρχει κάποιο θέμα με αυτό. Αρκεί να το βιώσεις. Να μην πεις ψέματα, ότι δε σε νοιάζει. Γιατί για να το προσπάθησες, μάλλον, σε νοιάζει.

Ωστόσο, θα χρειαστεί να βάλεις και ένα χρονικό περιορισμό. Το χρονικό διάστημα που θα το «πενθήσεις». Αν δε βάλεις περιορισμό θα το σκέφτεσαι, συνεχώς.
Και μετά, να δεις πως θα συνεχίσεις. Θα προτείνεις ξανά στον άνθρωπο που σου αρέσει να βγείτε; Θα στείλεις, πάλι, το βιογραφικό σου στην εταιρεία που σε απέρριψε;
Αυτή την απάντηση δεν μπορώ να στη δώσω, εγώ. Θα χρειαστεί να αξιολογήσεις την περίσταση και να πράξεις ανάλογα.
Ότι κι αν αποφασίσεις μην ξεχάσεις να ρωτήσεις τον εαυτό σου: «Τι μου έμαθε αυτή η αποτυχία; Μπορώ να βρω κάτι θετικό στην κατάσταση;».
Και να θυμάσαι αυτό που έλεγε ο Henry Ford με τον πλέον εμφατικό τρόπο: «Μην εστιάζεις στα λάθη, αλλά στις λύσεις».

Νίκος Γιαννακόπουλος
PhD Candidate in Marketing – University of Piraeus
Public Speaking Coach – theSPEAKERS
και συγγραφέας των βιβλίων “Ταξίδι Δίχως Τέλος” και “Οι Τρεις Αποτυχίες”
Πηγή: https://thespeakers.gr/nea/i-pagida-tis-thetikis-skepsis/

Παρουσίαση του βιβλίου “Δυστυχώς δεν Διάλεξα τους Γονείς μου” στο Public

Παρουσίαση του βιβλίου “Δυστυχώς δεν Διάλεξα τους Γονείς μου” στο Public 1080 1080 Ιβίσκος
Για το βιβλίο μίλησαν οι:
Δημήτρης Φλαμούρης – PhD Ψυχολόγος, Συγγραφέας
Άγγελος Λεβέντης – Ψυχοθεραπευτής, Ψυχοδραματιστής, CSS, M.Ed, LGBTQI+ Trauma informed
Έφη Αργυροπούλου – Δημοσιογράφος, Συγγραφέας, NlP Coach INLPTA
και Βίκυ Κάουλα – Ψυχοθεραπεύτρια, Life Coach

Δημιούργησε Μια Ταυτότητα Ακόμα

Δημιούργησε Μια Ταυτότητα Ακόμα 804 473 Ιβίσκος

Τι ακριβώς ορίζεται ως ταυτότητα; Την ορίζω ως το σύνολο των σκέψεων, αντιλήψεων και πεποιθήσεων που θεωρούμε σαν τα πιο αληθινά στοιχεία της εσωτερικής μας ύπαρξης. Μπορείς να προσποιηθείς ή να ενεργήσεις με συγκεκριμένο τρόπο για τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά δεν μπορείς να πεις ψέματα στον εαυτό σου, όταν πρόκειται για τα παραπάνω στοιχεία. Βαθιά μέσα σου, γνωρίζεις τι ισχύει για σένα.

Για να το θέσουμε διαφορετικά, η ταυτότητα ορίζεται ως εξής: αυτό που αντιλαμβανόμαστε για τον εαυτό μας είναι και αυτό που πιστεύουμε για εμάς.

Και σε αυτό το σημείο βρίσκεται το παράδοξο για την ταυτότητα. Πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν ότι θα μπορούσαν να βελτιώσουν σημαντικά τη ζωή τους, αν άλλαζαν την ταυτότητά τους. Ωστόσο, αρκετοί δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν τα απαραίτητα βήματα, ακόμα και αν είναι για το συμφέρον τους.

Είσαι διατεθειμένος να θυσιάσεις αυτό που είσαι γι’ αυτό που θα μπορούσες να γίνεις; H απάντηση θα έπρεπε να είναι ένα δυνατό «Ναι». Αυτό είναι ένα λογικό συμπέρασμα και θεωρείται προφανές, ωστόσο παραμένει μυστήριο γιατί τόσοι άνθρωποι παλεύουν με αυτό το θεμελιώδες ερώτημα. Δεν βρίσκεσαι σ’ αυτή τη Γη για να είσαι ένα κούτσουρο απελέκητο ή ένα σακί κάρβουνο αφημένο στο έδαφος. Η αποστολή σου είναι να συνεχίζεις να αναπτύσσεσαι, να εξελίσσεσαι και να μαθαίνεις να ζεις μια ολοκληρωμένη και ευτυχισμένη ζωή. Αν λειτουργήσεις κατ’ αυτόν τον τρόπο, η ταυτότητά σου θα αλλάξει.

Η ταυτότητα αποτελεί τόσο σημαντικό στοιχείο, επειδή ξεκλειδώνει πολλά άλλα εξαιρετικά στοιχεία στη ζωή σου. Όταν δημιουργείς Μια Ταυτότητα Ακόμα, δίνεις στον εαυτό σου το δώρο του ελέγχου υπαγορεύοντάς του εσωτερικά μηνύματα, αντί να αφεθείς να εξουσιάζεσαι από εξωτερικές δυνάμεις που έχουν υπονομεύσει την ευτυχία σου, πιθανότατα από την ημέρα που γεννήθηκες.

Απόσπασμα από το βιβλίο “Η Δύναμη του 1 Ακόμα

Όσο προχωράς μην ξεχνάς το πριν και το μετά

Όσο προχωράς μην ξεχνάς το πριν και το μετά 1200 823 Ιβίσκος

Μια από της σημαντικότερες συμβουλές που υπάρχουν εκεί έξω είναι εκείνη του να ζεις στο τώρα. Πραγματικά δεν υπάρχει κάτι πιο όμορφο από το να ζεις την κάθε στιγμή με πλήρη επίγνωση της σημαντικότητάς της, χωρίς να μπορεί παρελθόν ή μέλλον να την επηρεάσουν. Πολλοί θεωρούν ότι αν καταφέρεις κάτι τέτοιο βρίσκεσαι ένα βήμα μακριά από τη φώτιση.

Από την άλλη, σίγουρα, ό,τι κάνεις στο κάθε “τώρα” σου είναι αυτό που θα επηρεάσει και το μέλλον σου. Είτε στο άμεσο μέλλον είτε μετά από κάποια χρόνια η δουλειά που κάνεις τώρα, θα φανεί. Και τότε θα είναι το “τώρα” σου. Αυτό ισχύει και για σήμερα. Οι περιστάσεις και ο κύκλος ανθρώπων που σε περιβάλλουν είναι αποτέλεσμα του παρελθοντικού “τώρα” που πλέον είναι τότε. Με λίγα λόγια πάντα στη ζωή η φράση «ό,τι σπείρεις θα θερίσεις» εφαρμόζεται πιστά.

Η φιλοσοφία του να ζεις στο τώρα όμως δεν είναι πλήρως ολοκληρωμένη κατά την άποψή μου. Δεν μπορείς να διαγράψεις παρελθόν είτε αυτό το βαφτίζεις κακό είτε καλό, δεν μπορείς να μην παίρνεις θάρρος αναγνωρίζοντας πως ένα πιο φωτεινό μέλλον θα έρθει σύντομα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι πρέπει να εθελοτυφλείς, ζώντας μόνο μέσα από αναμνήσεις, καθώς οι καλές μέρες πέρασαν, ή να προσκολληθείς τόσο σε μια ζωή που ονειρεύεσαι για το μέλλον, αδιαφορώντας για ότι έχει νόημα στη ζωή σου εδώ και τώρα.

Παρελθόν, παρόν και μέλλον είναι αλληλοσυνδεόμενες έννοιες. Μην προσπαθείς να αποβάλεις κάποια από τη ζωή σου. Απλά χρειάζεται να καταφέρεις να δίνεις την απαραίτητη σημασία μόνο στα κομμάτια που πραγματικά έχουν κάτι να σου προσφέρουν στο τώρα. Δεν χρειάζεται ούτε να ξεχάσεις από πού ξεκίνησες, ούτε να σταματήσεις να ονειρεύεσαι.

Είναι πολύ σημαντικό να σταματάς και να κοιτάς πίσω πού και πού. Δεν θα σου πω την κλασσική συμβουλή “κράτα μόνο τα καλά”. Σκοπός δεν είναι να ζούμε τη ζωή μας με άγνοια και να κρατιόμαστε πάντα από τις καλές αναμνήσεις για να μην ψυχοπλακωνόμαστε. Ο σκοπός είναι να αναλύουμε και τα καλά και τα κακά που συνέβησαν στο παρελθόν προς όφελός μας. Σίγουρα δεν μπορούμε να αλλάξουμε το παρελθόν και να κάτσουμε με δάκρυα στα μάτια να σκεφτόμαστε τι είχαμε και τι χάσαμε. Όταν έχεις μια άσχημη εμπειρία στο παρελθόν το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να αποκρυπτογραφήσεις αν αυτό που συνέβη ήταν δικό σου δημιούργημα. Αν ναι, πλέον γνωρίζεις πώς να προσεγγίσεις μια παρόμοια κατάσταση που θα βρεθεί στο δρόμο σου. Αν πρόκειται για κάτι τυχαίο που δεν περνούσε από το χέρι σου, πήγαινε παρακάτω. Όσο και να το σκεφτείς, όπως είπαμε ούτε να το αλλάξεις μπορείς, ούτε να μάθεις κάτι μέσα από αυτό. Αν πάλι χειρίστηκες κάτι με ορθό τρόπο, επιβράβευσε τον εαυτό σου, αλλά μη σταθείς εκεί για πάντα.

Αν θες να ζεις στο τώρα μπορείς να επιλέξεις και ποιο παρελθόν θα πάρει ξανά μορφή στο τώρα. Διάλεξε μόνο όσα παρελθοντικά τώρα είναι χρήσιμα για να αναβιώσεις.

Εξίσου σημαντικό είναι να κάνεις μια παύση και να κοιτάς μπροστά στο μέλλον. Δεν είναι πως θα μπορέσεις να ελέγξεις με ακρίβεια πώς θα τα φέρει η ζωή, αλλά δεν είναι και αυτός ο στόχος του να ρίξεις μια κλεφτή ματιά στο μέλλον.

Υπάρχουν πράγματα που πραγματικά μπορείς να ελέγξεις για το μέλλον σου, αλλά δεν υπάρχει κανένα νόημα να τα φέρεις στο τώρα σου. Αν κοιμηθείς νωρίς το βράδυ θα είσαι ξεκούραστος το πρωί, αν απλώσεις τα ρούχα θα στεγνώσουν, αν μαγειρέψεις δεν θα πεινάσεις. Αυτά τα μελλοντικά τώρα δεν χρειάζεται να απασχολούν πολύ το μυαλό σου, έχουν μπει στον αυτόματο πιλότο, θα μπορούσαμε να πούμε.

Μερικά φορές όμως έχει νόημα να απασχολούν το τώρα σου. Αν κάνεις διατροφή και γυμνάζεσαι τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα είναι σίγουρο πως το σώμα σου θα γίνει πιο ελκυστικό στο μέλλον. Αν έχεις βρει τον τομέα που θες να ασχοληθείς στη ζωή σου και επενδύεις σε αυτόν ώρες ατελείωτες σκληρής δουλειάς για να αναπτυχθείς, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι οι γνώσεις σου στο συγκεκριμένο αντικείμενο ολοένα και θα πληθαίνουν και κατά συνέπεια το επαγγελματικό σου status θα συνεχίσει να αλλάζει προς το καλύτερο.

Το μέλλον που ποτέ δεν πρέπει να φέρνεις στο τώρα σου είναι αυτό που δεν ελέγχεις ή αυτό που οι πράξεις σου στο τώρα δεν συνάδουν με την εξέλιξη που περιμένεις. Δεν γίνεται να σκέφτεσαι πως όλα θα πάνε καλά και θα γίνεις οικονομικά ευκατάστατος όταν δουλεύεις πάνω σε κάποιο αντικείμενο που δεν σε ενδιαφέρει και ύστερα περνάς τον χρόνο σου βλέποντας Netflix. Δεν γίνεται να σκέφτεσαι τους κοιλιακούς που θα έχεις το καλοκαίρι τη στιγμή που η μόνη σαλάτα που καταναλώνεις είναι το μαρούλι που υπάρχει ανάμεσα στα δύο ψωμάκια του burger.

Το παρελθόν υπήρξε. Το μέλλον θα υπάρξει. Το μυαλό φέρνει στο τώρα ό,τι επιλέξεις εσύ να φέρεις από παρελθόν και μέλλον. Απασχόλησε το τώρα σου μόνο με ό,τι έχει αξία. Μην σπαταλάς τον χρόνο σου με ανούσιες σκέψεις που δεν έχουν τίποτα να σου προσφέρουν.

Σταμάτα και κοίτα πίσω. Σταμάτα και κοίτα μπροστά.

Απλά, όταν το κάνεις, επικεντρώσου σε μέρη και στιγμές που διαλέγεις εσύ, ας μην χαθεί το βλέμμα σου στη βαβούρα.

Όλα αρχίζουν με την αλλαγή της αντίληψης του εαυτού σου…

Όλα αρχίζουν με την αλλαγή της αντίληψης του εαυτού σου… 1200 994 Ιβίσκος

Σε καλώ να είσαι δεκτικός σε μία ριζοσπαστική νέα ιδέα σχετικά με τον εαυτό σου. Είναι ριζοσπαστική γιατί από τότε που άφησες τη μήτρα της μητέρας σου έχεις υποστεί μια πολιτιστική προσαρμογή σχεδιασμένη να σε βοηθήσει να είσαι ευχαριστημένος ζώντας μια «κανονική ζωή» στο επίπεδο της συνηθισμένης επίγνωσης, που σε γενικές γραμμές σημαίνει να αποδέχεσαι ό,τι σου δίνει η ζωή. Με διάφορους τρόπους έχεις προγραμματιστεί να πιστεύεις ότι δεν διαθέτεις τη γνώση ή την ικανότητα να πραγματώνεις την εκπλήρωση των επιθυμιών και των ευχών σου.

Λέω όσο πιο καθαρά μπορώ: Υπάρχει ένα επίπεδο επίγνωσης στο οποίο μπορείς να επιλέξεις να ζεις και να ανακαλύψεις ότι εκπληρώνονται όλα όσα επιθυμείς για σένα, φτάνει να είσαι πρόθυμος να αλλάξεις την αντίληψη που έχεις για τον εαυτό σου ως συνηθισμένου ανθρώπου. Σε αυτό το βιβλίο θα ερευνήσω μαζί σου εκείνα που έχω μελετήσει, μάθει, ενστερνιστεί, εφαρμόσει και ζήσει σχετικά με τις δυνάμεις της πραγμάτωσης. Όλα αρχίζουν με την αλλαγή της αντίληψης του εαυτού σου. Θα ήθελα να πω μερικά πράγματα γι’ αυτές τις δύο έννοιες – συνηθισμένο και ασυνήθιστο.

Το συνηθισμένο είναι, πώς να το πω, πολύ συνηθισμένο. Σημαίνει ότι κάνεις όλα όσα ο πολιτισμός σου και η οικογένειά σου σε έχουν προγραμματίσει να κάνεις. Υποδηλώνει ότι ταιριάζεις με το περιβάλλον σου, μελετάς σκληρά, ακολουθείς τους κανόνες, εκπληρώνεις τις υποχρεώσεις σου, συμπληρώνεις έντυπα, πληρώνεις τους φόρους σου, βρίσκεις μια δουλειά και κάνεις όλα όσα κάνει ένας νομοταγής πολίτης. Και ύστερα συνταξιοδοτείσαι, παίζεις με τα εγγόνια σου και τελικά πεθαίνεις. Θέλω να τονίσω ότι δεν υπάρχει τίποτε κακό σ’ αυτό το σενάριο –είναι απολύτως εντάξει– αλλά εάν κι εσύ το έβρισκες απολύτως αποδεκτό, δεν θα διάβαζες τώρα αυτό το βιβλίο.

Το ασυνήθιστο περιλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του συνηθισμένου, επειδή όλοι ζούμε στον ίδιο υλικό κόσμο. Θα υπάρχουν έντυπα που πρέπει να συμπληρωθούν, κανόνες που απαιτούν να γίνουν σεβαστοί, λογαριασμοί να πληρωθούν και οικογενειακές υποχρεώσεις που πρέπει να φροντιστούν. Αλλά η ασυνήθιστη επίγνωση συνδέεται με την ψυχή σου, αυτή την αόρατη, χωρίς όρια ενέργεια που κοιτάζει τον έξω κόσμο πίσω από τα μάτια σου και έχει πολύ διαφορετικά ενδιαφέροντα από εκείνα του συνηθισμένου εαυτού σου.

Απόσπασμα από το βιβλίο “Εκπλήρωση Επιθυμιών

Παρουσίαση του βιβλίου “Ταξίδι Δίχως Τέλος” στο Public Συντάγματος

Παρουσίαση του βιβλίου “Ταξίδι Δίχως Τέλος” στο Public Συντάγματος 1080 1080 Ιβίσκος

Μήπως να λυπόμαστε τους επιτυχημένους;;

Μήπως να λυπόμαστε τους επιτυχημένους;; 640 458 Ιβίσκος

Όλοι προσπαθούμε να πετύχουμε στη ζωή. Να τα καταφέρουμε. Να αποκτήσουμε τη ζωή που ονειρευόμαστε, η οποία συνήθως περιλαμβάνει πλούτο, άνεση και επιτυχία.

Θαυμάζουμε όσους έχουν πετύχει και θέλουμε να γίνουμε σαν αυτούς.

Κι όμως ίσως τελικά να έπρεπε να τους λυπόμαστε και λίγο.

Whaaatt??

Ακούγεται εντελώς ανάρμοστο εκ πρώτης. Γιατί να λυπόμαστε αυτούς που παίρνουν τους καλύτερους βαθμούς, αυτούς που πέρασαν γιατροί ή δικηγόροι, τους πρωταθλητές, αυτούς που έκαναν τις δικές τους επιχειρήσεις, που κάνουν εξωτικά ταξίδια σε πεντάστερα ξενοδοχεία και μένουν στις ακριβές περιοχές της πόλης.

Αυτούς που ξυπνάνε από τις 5 το πρωί και κάνουν μπάνιο με κρύο νερό, διαβάζουν 3 βιβλία την εβδομάδα, κάνουν μια ώρα διαλογισμό την ημέρα, γυμνάζονται καθημερινά, τρώνε μόνο υγιεινά φαγητά και έχουν πέντε χόμπι.

Έχουμε μάθει μόνο να τους θαυμάζουμε. Καθώς γράφω αυτό το άρθρο πέρασε έξω από το καφέ ένα αυτοκίνητο ΜcLaren. Ασυναίσθητα το θαύμασα.

Γιατί, λοιπόν, να τους λυπόμαστε όλους αυτούς;

Ας σκεφτούμε λίγο…

Ας σκεφτούμε τι σπρώχνει άραγε κάποιον να κάνει τόση πολλή προσπάθεια να εντυπωσιάσει, να αφήσει το σημάδι του στον κόσμο, να χτίσει μια αυτοκρατορία, να αποκτήσει φήμη και πλούτο, να κάνει πρωταθλητισμό;

Ο λόγος συνήθως είναι ότι ένας επιτυχημένος άνθρωπος δεν μπορεί να φανταστεί ότι του επιτρέπεται απλά να είναι ο εαυτός του. Χωρίς την επιτυχία, τη φήμη, την αναγνώριση. Έχει δικαίωμα να υπάρχει μόνο αν είναι συνεχώς σε κίνηση, σε δράση. Πρέπει να είναι διαρκώς παραγωγικός, αλλιώς σπαταλάει τη ζωή τους. Πρέπει να τη ζήσει στο μέγιστο…

Η ασταμάτητη δραστηριότητά των επιτυχημένων συχνά κρύβει μια μεγάλη δίψα για αναγνώριση, η οποία προέρχεται από την μεγάλη ανασφάλειά τους για το πόσο τους αποδέχονται οι άλλοι όπως είναι. Ίσως να έχουν περάσει μήνες ή και χρόνια χωρίς είτε να έχουν κάτι να κάνουν ή να σκέφτονται τι έχουν να κάνουν.

Μόλις βρεθούν σε ακινησία, αμέσως αρχίζει το άγχος αν έχουν να κάνουν κάτι και δεν το κάνουν. Τι ξέχασαν να τακτοποιήσουν; Έχουν το δικαίωμα να μην κάνουν τίποτα; Το δίνουν στον εαυτό τους;

Τους χρωστάμε πολλά

Η κοινωνία μας θαυμάζει τους επιτυχημένους για καλό λόγο. Είναι αυτοί που προχωράνε την επιστήμη, που χτίζουν θαυμάσεις γέφυρες, που βρίσκουν καινούριους τρόπους να επικοινωνούμε, που κάνουν ωραίες ταινίες και γράφουν θαυμάσια βιβλία.

Σίγουρα, θα ήταν ένα πιο φτωχό μέρος η κοινωνία μας χωρίς αυτούς. Όμως αυτό δε θα έπρεπε να μας σταματάει να αντιλαμβανόμαστε το κόστος των επιτευγμάτων τους στη δική τους ψυχή. Το πόσο μπορεί να δυσκολεύονται να απολαύσουν τη ζωή, το πόσο μπορεί να τους τρώει εσωτερικά η ανασφάλεια, την οποία ησυχάζουν (πάντα μόνο προσωρινά) με την εκάστοτε επιτυχία τους.

Γι αυτό τους αξίζει η συμπόνοια μας.

Ποιο είναι το ΓΙΑΤΙ τους;

Στο τελευταίο βιβλίο μου αναφέρω διαρκώς πως ο σημαντικότερος παράγοντας που καθορίζει πόση απόλαυση και νόημα αντλούμε από τη ζωή μας είναι όχι το τι κάνουμε, αλλά το ΓΙΑΤΙ κάνουμε κάτι.

Αν γίνεις τραγουδιστής επειδή θέλεις να γίνεις διάσημος, τότε ακόμα και αν γίνεις δε θα είσαι ευτυχισμένος.

Αν γίνεις τραγουδιστής επειδή σου αρέσει να τραγουδάς όμως, τότε θα έχει πολύ περισσότερο νόημα η ζωή σου και ίσως γίνεις και διάσημος. Αλλά και αν δε γίνεις δεν σε πειράζει.

Αν γίνεις γιατρός για να βγάλεις λεφτά, τότε θα περάσεις 10-15 χρόνια σπουδάζοντας και ακόμα και αν βγάλεις λεφτά μάλλον δε θα είσαι ευχαριστημένος. Αν όμως γίνεις γιατρός επειδή σου αρέσει η ιατρική και θέλεις να βοηθάς τους ανθρώπους, τότε θα περάσεις καλά στις δύσκολες σπουδές σου και μπορεί και να βγάλεις και λεφτά. Αλλά και αν δε βγάλεις, εσύ θα είσαι ευχαριστημένος με τη ζωή που ζεις.

Δεν έχει σημασία το τι κάνεις, αλλά το ΓΙΑΤΙ το κάνεις, όπως είπα και στην ομιλία μου στο TEDx.

Οι περισσότεροι επιτυχημένοι δεν έχουν σαν ΓΙΑΤΙ τους, το ταλέντο τους, την ικανότητά τους και την μεγάλη τους ενέργεια (αν και σίγουρα παίζουν ρόλο ΚΑΙ αυτά). Το ΓΙΑΤΙ τους είναι συνήθως μια πολύ πυρηνική αίσθηση ότι υπάρχει κάτι πολύ ντροπιαστικό ή προβληματικό στην βασική τους φύση και ότι ο μόνος τρόπος να γλυτώσουν την ντροπή ή την κριτική είναι να ντυθούν με το ένδυμα της επιτυχίας.

Γι αυτό το λόγο δεν ευχαριστιούνται και την επιτυχία τους. Γιατί όσο και αν φαίνεται ότι θέλουν τα χρήματα, τη δόξα και τη φήμη, αυτό το οποίο θέλουν κατά βάση είναι να ικανοποιήσουν μια πυρηνική αίσθηση ότι δεν αξίζουν.

Μια ένδειξη ότι σε μεγάλωσαν καλά οι γονείς σου είναι αν δεν έχεις καμία επιθυμία να γίνεις διάσημος.

Είναι ένα βασικό ερευνητικό εύρημα ότι η κατάθλιψη είναι πιο συχνή ανάμεσα σε πολύ επιτυχημένους ανθρώπους. Όπως είπε ο γνωστός ηθοποιός Jim Carrey, «Μακάρι όλοι να γινόντουσαν επιτυχημένοι, να αποκτούσαν χρήματα και δόξα, για να δουν ότι αυτή δεν είναι η απάντηση».

Ο πολύ επιτυχημένος συγγραφέας Μark Manson, ανέφερε σε ένα podcast του, πως όταν ήταν νεότερος είχε πολλούς στόχους που ήθελε να πετύχει και μόλις έγραψε το βιβλίο του The subtle art of not giving a F*ck, το οποίο έγινε τεράστια επιτυχία, τους πέτυχε όλους με τη μια.

Αυτό που ακολούθησε ήταν η δυσκολότερη ίσως περίοδος της ζωής του, όπου είχε κατάθλιψη για πολλούς μήνες, αλλά ντρεπόταν να το επικοινωνήσει, γιατί πώς να πεις σε κάποιον ότι έχεις κατάθλιψη τώρα που πέτυχες τόσα πολλά και είσαι ό,τι ο άλλος θα επιθυμούσε να γίνει;

Η αλλαγή

Πώς αλλάζει αυτό;

Είναι πολύ δύσκολο να ηρεμήσεις την αίσθηση της πυρηνικής ανασφάλειας κάποιου, ειδικά όταν ολόκληρη η κοινωνία τον επιβραβεύει ταΐζοντας την ανασφάλειά του. Όταν του λέει:

Μπράβο που έκανες κι άλλα. Και πιο πολλά. Και πιο μεγάλα. Κι άλλα. Κι άλλα.”

Όπως ανέφερα στην ομιλία μου στο TEDx αντί να μας βλέπει σαν άτομα που χρειαζόμαστε βοήθεια, εμάς που κάνουμε πολλά, η κοινωνία μας επιβραβεύει.

Τόσοι Guru μας φωνάζουν διαρκώς πώς να κάνεις τους στόχους πραγματικότητα, πώς να γίνεις πετυχημένος συμβάλλοντας στο κλίμα του «Κι άλλο»…

To moto της παρούσας Δυτικής κουλτούρας είναι η νεφελώδης επιταγή πως πρέπει να εκπληρώσουμε το δυναμικό μας. Πρέπει να είμαστε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας. Πρέπει να είμαστε κάτι παραπάνω… Όπως ανέφερα στην ομιλία μου στο TEDx , αυτό είναι πολύ επικίνδυνο.

Ίσως λοιπόν οι επιτυχημένοι να αλλάξουν αν είναι τυχεροί και βιώσουν μια αποτυχία. Ένα σκάνδαλο, μια χρεοκοπία, μια τεράστια δυσκολία. Ένα τέτοιο γεγονός θα προκαλέσει ένα breakdown και μια περίοδο περισυλλογής. Όπως έχω γράψει στο παρελθόν, μόνο αν πονέσουμε πολύ, μόνο αν πιάσουμε πάτο μπορούμε να αρχίσουμε να αλλάζουμε.

Μια τέτοια κρίση ίσως τους βοηθήσει να δουν πως αυτό το οποίο πραγματικά ήθελαν να ηρεμήσουν, την αίσθηση του πόσο αποδεκτοί και άξιοι αγάπης είναι, μπορεί να ηρεμήσει με διαφορετικούς τρόπους.

Ίσως συνειδητοποιήσουν ότι έπαιζαν στο λάθος γήπεδο τόσο καιρό. Το πρόβλημα δεν ήταν το πόσα βραβεία ή εκατομμύρια ευρώ ή ακολούθους θα είχαν, αλλά το ίδιο το γεγονός ότι χρειαζόντουσαν να τους είχαν…

Δυστυχώς η κοινωνία μας σπρώχνει ακατάπαυστα και ανελέητα να επιζητούμε την επιτυχία. Ασυνείδητα και χωρίς την ευκαιρία να κάνουμε μια παύση και να αναρωτηθούμε:

«Γιατί να θέλω να είμαι πρώτος; Γιατί να θέλω να είμαι επιτυχημένος; Γιατί να θέλω τόση αναγνώριση;» Αυτές είναι οι ερωτήσεις που απαιτούν απάντηση.

Ας δείξουμε κατανόηση και συμπόνοια στον εαυτό μας. Είναι πολύ δύσκολο να αντισταθείς στις επιταγές της κοινωνίας και να αναλογιστείς πραγματικά τι κάνεις και ΓΙΑΤΙ το κάνεις. Η επιτυχία είναι ο εύκολος αυτόματος στόχος για όλους μας. Αυτό έχουμε μάθει όλοι πως πρέπει να κυνηγάμε.

Θα ήταν ένας πολύ πιο ανθρώπινος και συμπονετικός κόσμος αν καταφέρναμε να πείσουμε και καθησυχάσουμε τους τιτάνες της αυτοκριτικής και της ανασφάλειας, δηλαδή τους επιτυχημένους, ότι πάντα αξίζανε να αγαπηθούν.

Γιατί όλοι μας το αξίζουμε…

Γράφει ο Δημήτρης Φλαμούρης
Ψυχολόγος και συγγραφέας του βιβλίου
“Το Παράδοξο Μονοπάτι προς το Νόημα της Ζωής”

Privacy Preferences

When you visit our website, it may store information through your browser from specific services, usually in the form of cookies. Here you can change your Privacy preferences. It is worth noting that blocking some types of cookies may impact your experience on our website and the services we are able to offer.

Click to enable/disable Google Analytics tracking code.
Click to enable/disable Google Fonts.
Click to enable/disable Google Maps.
Click to enable/disable video embeds.
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώσουμε την εμπειρία πλοήγησης στην ιστοσελίδα μας.